Kwas siarkowy (VI) - otrzymywanie tego kwasu w skali technicznej polega na utlenianiu S02 do SOo i pochłanianiu tego ostatniego w wodzie. Jednak reakcja utleniania ditlenku siarki jest procesem egzotermicznym, co powoduje^ że jej równowaga jest przesunięta w lewo. Stosuje się więc katalizatory tego procesu. Dawniej jako katalizator wykorzystywano platynę, którą obecnie zastąpił V205 zmieszany z KV(> naniesiony na ziemię okrzemkową, w stosowanej wcześniej metodzie komorowej katalizatorem procesu utleniania były tlenki azotu. Gazy opuszczające warstwę katalizatora są pochłaniane w roztworze kwasu siarkowego w wyniku czego powstaje HoS207. Dopiero ten kwas rozcieńczony wodą daje kwas siarkowy. Czysty kwas siarkowy jest bezbarwną, oleistą cieczą, bez zapachu o gęstości 1,84 g/cm3. Tworzy azeotrop o stężeniu 98,3%, wrzący w temperaturze 611 K. Z wodą miesza się w każdym stosunku, a proces rozcieńczania jest silnie egzotermiczny. Stężony kwas siarkowy jest silnie higroskopijny. Wykazuje tak silną skłonność do wiązania wody, że niektóre substancje organiczne (węglowodany) ulegają w kontakcie z nim zwęgleniu.
Wykazuje własności utleniające roztwarzając w podwyższonej temperaturze niektóre metale szlachetne (Cu, Ha) i niemetale (S, C) a sam redukując się do ditlenku siarki. Jest mocnym kwasem diprotonowym.
Prof. dr hab. inż. Lech Chmurzyński - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii