Kwas siarkowy dawniej otrzymywany był metodą komorową, obecnie jest otrzymywany metodą kontaktową (utlenianie SĄ do S03 tlenem z powietrza w obecności platyny lub tlenku wanadu(V) jako katalizatora).
Metoda komorowa- oparta na wykorzystaniu urządzeń typu komór wykonanych z ołowiu, pierwotnie do przeprowadzenia w fazie gazowej reakcji utleniania tlenku azotu, o której sądzono, że stanowi czynnik ograniczający szybkość procesu.
Metoda wieżowa- zmodernizowana metoda komorowa. Rozbudowa i zwiększenie ilości wież (Glovera i Gay- Lussaca) kosztem komór na skutek stwierdzenia, że istotnym ograniczeniem szybkości jest szybkość rozpraszania ciepła reakcji, co doprowadziło do rozbudowy komór, systemu ich zraszania, a także zastosowania wypełnienia
Komorowa metoda to przemysłowa metoda otrzymywania kwasu siarkowego(VI). Polega na utlenianiu tlenku siarki(IV), SO2, za pomocą tlenków azotu rozpuszczonych w kwasie siarkowym(VI)
— tzw. nitrozy — w komorach ołowianych, i absorpcji powstającego tlenku siarki(VI), S03, w wodzie.
N02 + S02 = N0 + S03
so3+h2o=h2so4
Pod wpływem wody kwas nitrozylosiarkowy ulega hydrolizie tworząc kwas siarkowy i odtwarzając tlenki azotu, które mogą ponownie wejść w reakcje.
2H0S020N0 + H20 = 2H2S04 + NO+NOa
Dokładny mechanizm tworzenia się H2S04 w metodzie wieżowej nie jest do końca wyjaśniony. Kwas nitrozylosiarkowy odgrywa według Lungego istotną rolę, dwutlenek siarki bowiem, bardzo niechętnie łączy się z tlenem, znacznie łatwiej tworzy kwas nitrozylosiarkowy w którym siarka jest już na +6 stopniu utleniania.
Według nowszej teorii Malina kwas nitrozylosiarkowy może się tworzyć tylko w jednej z wież zwanej wierzą Gay-Lussaca:
2H2S04 + NO +N02 = 2ONOSO3H +H20
W pozostałych wierzch H2S04 jest na to zbyt niskie i zasadniczą reakcją w procesie wieżowym jest utlenianie kwasu siarkowego przez kwas azotowy:
H2S03 + 2HNĄ = H2S04 + 2NO +H20
Powstający S03 tworzy z doprowadzaną wodą kwas siarkowy około 60-procentowy (w metodzie komorowej) lub ok. 75-procentowy (w metodzie wieżowej). Od lat 30 XX wieku stosuje się katalizator wanadowy (V2Os na żelu krzemionkowym). Metoda ta nie ma dużej wydajności i jest męcząca. W przemyśle używa się metody kontaktowej. Obecnie zastąpiona metodą kontaktową.
W ostatnich latach na całym świecie poświęca się dużo uwagi problemowi ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem tlenkami siarki odprowadzanymi do atmosfery z innymi odlotowymi gazami przemysłowymi (NO*, CO*, lotne związki organiczne).
Rosnące zagrożenie zanieczyszczenia atmosfery SO2 spowodowało, że w poszczególnych państwach ustala się normy na dopuszczalne stężenie SO2 w powietrzu atmosferycznym, które powinny zmusić przemysł do ograniczenia emisji SO2. Normy te na ogół są różne dla poszczególnych państw i uzależnione są od warunków topograficznych, atmosferycznych i od warunków ekonomicznych.
W Polsce wprowadzono normy jakości powietrza i normy emisji. Jakość powietrza określona jest dopuszczalnym stężeniem substancji zanieczyszczającej powietrze, wyrażonym w pg/m3. Aktualne średnioroczne dopuszczalne stężenie SO2 wynosi 30 pg/m3. Drugim rodzajem norm są dopuszczalne