str14 (2)

litem i uaktywnienie ogniwa elektrycznego wyklucza przepływ prądu przez zapalnik elektryczny. Przy utrzymywaniu w stanie zwarcia biegunów ogniwo po pewnym czasie rozładowuje się całkowicie (ulega zniszczeniu elektroda cynkowa) i natężenie prądu będzie niewystarczające do pobudzenia spłonki.

KOTWICA służy do utrzymania kadłuba miny w miejscu postawienia. Przed zrzuceniem do wody kotwica spełnia funkcję wózka do przetaczania miny (w składnicy i na pokładzie okrętu). Kotwica ma kształt czaszy, stanowi łoże dla kadłuba miny i jest konstrukcją nośną dla mechanizmów.

Mechanizm samoczynnego ustawiania miny na żądaną głębokość składa się z bębna z nawiniętą miniiną, ślimaka, dźwigni zatrzymującej, ciężarka zanurzenia z linką i hamulca łańcuszkowego. Na bębnie nawinięte jest 110 m minliny o średnicy 10,2 mm i wytrzymałości na zerwanie 4800 kG. Możliwość obracania się bębna i tym samym możliwość rozwijania minliny zależy od położenia dźwigni zatrzymującej. Dźwignia ta nie obciążona ciężarkiem zanurzenia rygluje bęben. Od-ryglowanie bębna następuje po obciążeniu ramienia ciężarkiem; ma to miejsce podczas swobodnego zwisania ciężarka na lince pod kotwicą. Przed postawieniem miny ciężarek zanurzenia leży w specjalnym łożu na kotwicy i nie obciąża dźwigni: po zrzuceniu miny do wody ciężarek wypada z łoża i dzięki opływowym kształtom pogrąża się w wodzie szybciej niż kotwica miny, obciążając w ten sposób dźwignię zatrzymującą. Po dotknięciu dna ciężarek przestaje naciągać linkę, na której zwisa, i wtedy dźwignia zostaje odciążona, a bęben — zaryglowany.

Na kotwicy znajdują się także specjalne uchwyty do umocowania miny do torów minowych na pokładzie okrętu. Unieruchomiona mina nie przetacza się po pokładzie podczas przechyłów okrętu.

-.Między kadłubem miny a minliną znajduje się amortyzator do łagodzenia szarpnięć powstałych podczas ryglowania bębna zarówno przy stawianiu, jak i podczas sztormów.

Przy zrzucaniu miny najpierw wpada do wody ciężarek, kadłub miny zaś z kotwicą dzięki bezwładności zanurza się pod powierzchnię wody. Kadłub miny oddziela się następnie od kotwicy i mając wyporność dodatnią wypływa na powierzchnię wody. Kotwica pogrąża się w wodzie i wybiera luz minliny, a następnie rozwija minlinę z bębna. Ciężarek zanurzenia tonąc wyprzedza kotwicę, rozwija linkę i dotknąwszy dna zwalnia naciąg dźwigni, która rygluje bęben minliny. Kotwica zbliżając się dalej da dna pociąga za sobą pod wodę kadłub miny, który zanurza

się na głębokość równą długości linki ciężarka.

Po upływie 10—20 minut od chwili postawienia miny odrzucone zostają żeliwne ochraniacze z czopów uderzeniowo-galwa-nicznych i zostaje uruchomiony przyrząd zabezpieczający. W ten sposób mina zostaje uzbrojona i staje się niebezpieczna dla przepływających okrętów.

PRZYGOTOWANIE MIN DO STAWIANIA

Wyróżnia się wstępne, dodatkowe i końcowe przygotowanie min do stawiania. W czasie wstępnego przygotowania min prze-chowywanych w składnicach i na okrętach sprawdza się stan kadłuba, gwintów, śrub, pierścieni dociskowych, uszczelek gumowych, gniazdo detonatora, ampułki z elektrolitem oraz prawidłowość działania przyrządu zabezpieczającego i całość obwodów elektrycznych.

Szczegółowemu sprawdzeniu podlegają mechanizmy w kotwicy, a w szczególności działanie mechanizmów ustawiających minę na żądanej głębokości.

Dodatkowe przygotowanie min przeprowadza się na okręcie. W trakcie tego przygotowania mechanizmy i przyrządy nastawia się zgodnie z wymaganiami oraz sprawdza się szczelność kadłuba i dokonuje się przeglądu. Wnosi się poprawki na temperaturę i ciśnienie barometrycz-ne. Po zakończeniu dodatkowego przygotowania przy minach wystawia się wachtowego z bronią.

W czasie końcowego przygotowania wkłada się kostkę cukru do przyrządu zabezpieczającego, do gniazda detonatora wkłada się przyrząd zapalający z detonatorem, łącząc go przewodami z układem elektrycznym miny. Mina po końcowym przygotowaniu jest gotowa do stawiania.

W czterech kolejnych minach przygotowanych do zepchnięcia do wody wyjmu-je się przetyczki ciężarków, sprawdza stan kostki cukrowej w zwalniaczach cukrowych, wyjmuje przetyczki zwalnia-czy cukrowych oraz zrywa się blaszki ochronne z kapturków na kostkach cukrowych w przyrządzie zabezpieczającym. W ostatniej kolejności zdejmuje się umocowanie torowe i na komendę spycha się rękami kadłub miny z rufy okrętu do wody.

W wypadku zmiany decyzji stawiania min lub przerwania stawiania pozostałe na pokładzie okrętu miny rozbraja się, wy-konując czynności jak w końcowym przygotowaniu w odwrotnej kolejności.

Mina może być przygotowana tak, że po wypłynięciu jej na powierzchnię przy stawianiu, zerwaniu lub podcięciu minliny staje się bezpieczna lub pozostaje niebezpieczna.

14