TEST IV
Tekst 1
Różne też były dla dam i mężczyzn potrawy:
Tu roznoszono tace z cała^ służba^ kawy,
Tace ogromne, w kwiaty ślicznie malowane,
Na nich kurzawę wonnie imbryki blaszane I z porcelany saskiej złote filiżanki,
Przy każdej garnuszeczek mały do śmietanki.
Takiej kawy jak w Polszczę nie ma w żadnym kraju:
W Polszczę, w domu porządnym, z dawnego zwyczaju,
Jest do robienia kawy osobna niewiasta,
Nazywa się kawiarka; ta sprowadza z miasta Lub z wicin bierze ziarna w najlepszym gatunku,
I zna tajne sposoby gotowania trunku,
Który ma czarność węgla, przejrzystość bursztynu,
Zapach moki i gęstość miodowego płynu.
Wiadomo, czym dla kawy jest dobra śmietana;
Na wsi nie trudno o nie: bo kawiarka z rana,
Przystawiwszy imbryki, odwiedza mleczarnie I sama lekko świeży nabiału kwiat garnie Do każdej filiżanki w osobny garnuszek,
Aby każda^z nich ubrać w osobny kożuszek.
/A. Mickiewicz, Pan Tadeusz/
1. Kawiarka to | |
□ A) naczynie do picia kawy. |
□ C) miejsce, w którym pije się kawę. |
□ B) urządzenie do parzenia kawy. |
□ D) osoba, która przygotowuje kawę |
2. Z czego goście pili kawę? | |
□ A) Z kubka. |
□ C) Z filiżanki. |
□ B) Z imbryka. |
□ D) Z garnuszka. |
3. Co dodawano do kawy? | |
□ A) Miód. |
□ C) Cukier. |
□ B) Mleko. |
□ D) Śmietankę. |
Tekst 2
Owoce kawowca wykorzystywane były w Etiopii już w I tysiącleciu p.n.e. Przypuszczalnie w XIII lub XIV w. przywiezione zostały przez kupców arabskich do Jemenu. Prawdopodobnie tam opracowano metodę preparowania nasion przez prażenie i wytwarzanie z nich napoju, który Beduini rozpowszechnili w całej Arabii.
Do Polski kawa dotarła pod koniec XVII wieku z południa, od panujących nad M ołd a wiac Turków.
25