Temperatura

3) Temperatura w procesie skrawania : Ciepło w procesie skrawania: Ciepło powstające w procesie skrawania ma ważne znaczenie ze względu na trwałość narzędzi, dokładność obróbki i fizykochemiczne własności warstwy wierzchniej. Źródłami ciepła w procesie skrawania są: praca odkształceń sprężystych i plastycznych materiału warstwy skrawanej (70% całego wytwarzanego ciepła), praca tarcia wióra o powierzchnię natarcia ostrza (20%), praca tarcia powierzchni przyłożenia ostrza o materiał obrobiony (10%). W przypadku powstawania wióra odłamkowego inny jest procentowy udział źródeł ciepła - dominującą rolę odgrywa tarcie powierzchni ostrza o materiał obrobiony, natomiast praca odkształceń plastycznych i praca tarcia wióra o powierzchnię natarcia nie odgrywają istotnej roli. Ciepło powstające w procesie skrawania jest odprowadzane przez: wiór (75%, przy czym ilość ta rośnie wraz ze wzrostem prędkości skrawania) przedmiot obrabiany (15%), narzędzie (8%) innymi drogami (2%) - ciecze smarująco-chłodzące, powietrze lub promieniowanie. Rozkład temperatur: Z dotychczasowych badań wynika, że najwyższa temperatura występuje w środku styku wióra z powierzchnią natarcia (np. dla stali skrawanej nożem z węglika spiekanego z prędkością 100 m/min sięga 900°C).Jest to spowodowane wzrastającą twardością wióra w tym miejscu oraz rozkładem nacisków na powierzchni natarcia, związanym z warunkami spływu wióra. Gradient (szybkość spadku) temperatury w obszarze ostrza noża jest bardzo duży, tzn. już w niewielkiej odległości od strefy skrawania temperatury są znacznie niższe. Największy wpływ na temperaturę w strefie skrawania ma prędkość skrawania, nieco mniejszy posuw, a najmniejszy głębokość skrawania (v** ?, p" , g). Temperatura w strefie skrawania może być obniżana przez: stosowanie chłodziw obróbkowych, stosowanie cienkich powłok z materiałów trudnościeralnych, zmniejszających tarcie wióra o powierzchnię natarcia, a tym samym ilość wydzielającego się ciepła.