87188

-Q_t=KAT

gdzie:

K- stała kalorymetru

AT - skorygowany przyrost temperatury w procesie głównym.

Na ciepło wydzielane podczas spalania składa się również min. ciepło spalania drutu oporowego - Q,.

Q, = (m₂

gdzie:

(m2 - mi) - różnica mas drutu oporowego przed i po spaleniu; qi - ciepło spalania drutu oporowego.

Doświadczenie prowadzi się w warunkach diatermicznych, więc należy wprowadzić poprawkę na wymianę ciepła kalorymetru z otoczeniem:

AT =(T, -T₂)-ST

gdzie:

(T3 -T2) - różnica temperatur w okresie głównym

<5r = 0,5 • [0,2 • (r₂ - r,)+0,2 • (r₄ - r₃)] +0,2 • (n -i) • (r₄ - r₃)

n -liczba minut okresu głównego;

Ti -4- temperatury cliarakterystyczne bilansu.

Stała kalorymetru jest wartością stałą dla doświadczeń przebiegających w tych samycli warunkach, stąd w badaniu można wyznaczyć ciepło spalania metodą porównawczą, porównując wartości dla substancji wzorcowej i badanej:

Q*b _ QiW

at_r    at_w

Zatem ciepło spalania wyznaczamy z następującej zależności:

AT_W

gdzie:

Q*n i Q»w - ciepła spalania substancji badanej i wzorcowej w przeliczeniu na gram substancji, po uwzględnieniu poprawki na spalenie drutu oporowego;

AT_b i ATw - skorygowany przyrost temperatury substancji badanej i wzorcowej

C - pojemność cieplna kalorymetru 2. Odczynniki i aparatura.

-    kalorymetr KL-12Mn;

-    praska do formowania pastylek;

-    podstawowe naczynia laboratoryjne;

-    waga analityczna;

-    kwas benzoesowy;

-    kwas salicylowy;

-    woda destylowana.