skany041

TWU_Z =

(5.8)

gdzie: AU_Z - średnia wartość zmian U_z, AT- dopuszczalny zakres temperatury pracy diody.

Współczynnik ten jest wyznaczany przy średnim prądzie I_Sr, ograniczanym rezystancją j szeregową R₀ dla napięcia zasilania U_s w podstawowym układzie stabilizacyjnym (rys.5.2). W tym układzie schemat zastępczy diody stabilizacyjnej składa się z wyżej zdefiniowanych prametrów rezystancyjnych Ry i ^rz oraz pojemności C, zwierającej składową zmienną stabilizowanego prądu. Praca diody w tym najprostszym układzie stabilizacyjnym polega na zmianie swojej rezystancji stałoprądowej pod wpływem napięcia wejściowego U_s i prądu obciążenia 1_L płynącego przez rezystor R_L (rys.5.1 i 5.2a). Dla stabilizatora można zapisać ! następujące proste równanie

Dioda prostownicza R_a

prostownik

stabilizator obciążenie

Stąd mamy równanie prostej obciążenia diody stabilizacyjne

ifl)

(b)

(5.10)

Rys.5.2. (a) - Warunki układowe pracy oraz {b) - prosty schemat zastępczy diody stabilizacyjnej.

Jej przebieg i charakterystyczne punkty są zaznaczone na rys.5.1. Istotne dla projektu stabilizatora i wyboru diody na napięcie U_z są oczekiwane zmiany (fluktuacje) napięcia wejściowego U_s oraz wymagania stawiane obciążeniu. Aby im sprostać należy wyznaczyć rezystancję R₀ , ograniczającą prąd i wyznaczającej nachylenie prostej obciążenia (5.10), tak aby prąd diody nie spadł poniżej I_min - co oznacza, że dioda jest utrzymywana w stanie przebicia. Zmiany napięcia (fluktuacje) na obciążeniu AU_L są zależne od czterech czynników: zmian napięcia wejściowego A Us, rezystancji obciążenia oraz temperatury i impedancji diody stabilizacyjnej.

Skuteczność stabilizacji napięcia przez diodę oceniamy przy pomocy współczynnika pulsacji napięcia na obciążeniu

(5.1 la)

(5.1 lb)

k_pL = AV,JU_l = AUiJUs

porównując go ze współczynnikiem pulsacji napięcia na źródle (prostowniku)

kps-AWUs

Zatem korzystając ze schematu na rys.5.2., przy R_a>>R_z, mamy

(5.12)

Podobnie jak