skrypt181

(12.7»

gdzie:

C, - stała charakterystyczna dla danego materiału.

Współczynnik rozproszenia w bardzo dużym stopniu zależy od częstotliwości oraz średniego rozmiaru ziarna materiału, określany jest według wzoru przybliżonego:

(12.8)

tt_R = C₂f ⁴D^?

gdzie:

C\ - stała charakterystyczna dla danego materiału,

D - średni rozmiar ziarna materiału.

Na rozchodzenie się fal wpływa każda granica pomiędzy ośrodkami, na której dochodzi do odbicia - w przypadku padania prostopadłego, natomiast w przypadku ukośnego padania fali dochodzi również do jej załamania. Jeżeli fala pada prostopadle na granicę dwóch ośrodków o impedancjach falowych z_] i z, to część fali odbija się z ciśnieniem p₍ do ośrodka 1, a część z ciśnieniem p przenika do ośrodka 2. Na granicy ośrodków zachodzi ciągłość ciśnień, z czego wynika zależność:

(12.9)

p₂ =p + p

gdzie:

p - ciśnienie fali padającej, p₁ - ciśnienie fali odbitej, p₂- ciśnienie fali przenikniętej.

Współczynnik odbicia równy stosunkowi ciśnienia akustycznego fali odbitej do ciśnienia akustycznego fali padającej jest określany z zależności:

(12.10)

_R _ Pi _ ^z2 ~Zr P Z₂^+Zl

Ultradźwięki to drgania mechaniczne cząsteczek charakteryzujące się częstotliwością wyższą od dźwięków słyszalnych, czyli powyżej 20 kHz i nie przekraczające częstotliwości 10'° Hz.

Zastosowanie fal ultradźwiękowych sprawia, że ze względu na niewidką długość fali w stosunku do wielkości przetwornika występuje promieniowanie kierunkowe i fale rozchodzą się prostoliniowo, hale takie charaktery zuje odpowiednio duża moc i duże ciśnienie akustyczne w ośrodku pomimo niewielkiej amplitudy drgań cząsteczek.

Zastosowanie wyższych częstotliwości skraca długość pola bliskiego, które ma decydujący wpływ na pomiary wielkości akustycznych w niewielkiej odległości od źródła drgań.

Własności ultradźwięków sprawiają, że praktyczne możliwości zastosowania są bardzo szerokie. Zależnie od sposobu oddziaływania ultradźwięków na ośrodek wyróżnia się zastosowania czynne i bierne. W zastosowaniach czyn-