Zdjęcie1579

Mikroflora powietrza - Część praktyczna a). W celu określenia liczJby drobnoustrojów w powietrza uczestnicy ćwicz*" otrzymują płytki Petriego z jałowym agarem odżywczym.

Płytkę otwieramy, dbając o uniknięcie kontaktu podłoża z ręku eksperymentatora. a także wystrzegając się zanieczyszczenia podłoża tnie pochylać uę md szmurią frytką nie dmuchać na nią). Wieczko płytki odkładamy ostrożnie na bok &wm do pory. Po upływie 5 minut zamykamy płytkę, na wieczku piszemy datę doświadczenia mnaz inicjały eksperymentatora. Zakażone płytki wstawiamy dc cieplarki o temp. 3b"’C. Jako kontrolę wstawiamy do cieplarki płytki identycznie przygcuowcme. które w. bsły jednak otwierane. Płytki ustawiamy w cieplarce zawsze dmm dk> tory sey zbierająca się woda kondensacyjna nie zalewała powierzchni pożywki, ryzę. mjpswje się z cieplarki po 72 godzinach i przechowujemy do następnego ćwiczona w chłodziarce o temp. 4°C lub w temperaturze pokojowej.

Określanie ogólnej liczby drobnoustrojów n glebie

1. W celu otrzymania próbki reprezentacyjnej poć .era «ę z badanego terenu kilka równoległych próbek gleby laską Egnera. nagezęsocy z gsec^okosci 200

2.

Pobraną glebę umieszcza się w woreczkach z foin M? słoikach z odpowiednim zamknięciem. Przewiezienie próbek do Laboratorium i nastawienie doświadczenia powinno nastąpić w zasadzę p thsńs pobrania próby. Jednocześnie z nastawieniem doświadczenia określa się suchą masę gleby. Znaj omość zawartości wody jest knaieeaaa do fghśĘ/utfdb przeliczeń.

ranę próbki i przesiewn pnę- sito soczkach © gleby odważa sag 2 prd^Ł po 10 g każda i

3.

W laboratorium miesza się średnicy 1 mm. Z przesia

wsypuje do kolbek zawierających po 100    wozty. W srystkie

opisane tu zabiegi, a także dalsze należy prowadząc w sposób maksymalnie zabezpieczający przed przypadkowym zakażeniem.

4. Zawiesinę gleby w wodzie przygotowuje się na w ytrząsarce. Z wstępnego rozcieńczenia (10-1), którego 1 cm³ zawiera 0,1 g gieby przygotowuje się dalsze. Z rozcieńczenia wstępnego pobiera się jałową pq>ecą 1 cm' zawiesiny i wprowadza do probówki zawierającej 9 cm³ wyjałowionej wody. uzyskując kolejne rozcieńczanie (10'²). W ten sposób postępujemy dakg aż do osiągnięcia wymaganego rozcieńczenia. Przygotowując każde rozcieńczenie, należy używać nowej jałowej pipety. Przed pobraniem zawieśmy do dalszego jej rozcieńczenia starannie ją mieszamy.

Konieczność przygotowania rozcieńczeń przed wysiewem gleby związana jest z bardzo dużą liczebnością drobnoustrojów w glebie.

Rozcieńczenie 1:10 zapisujemy w skrócie IGF¹.