zoologia plazy9

Jaja, które samica składa w liczbie do 10 000, tworzą tzw. skrzek, wyglądający jak skupienie zlepionych galaretowatych kulek. Każde jajo otoczone jest galaretowatą masą, która chroni je przed wrogami oraz pozwala unosić się swobodnie w wodzie. Jąjo_zaopatrzone jest w znaczną ilość żółtka, bruzdkowanie jest więc nierównomierne; rozwój doprowadza do powstania kijanki (rys. o43). Po 8 - 10 dniach od chwili zapłodnienia jaja kijanka przerywa osłonkę jajową i wychodzi na zewnątrz.

Młoda kijanka ma długi ogon i dwie do trzech par pierzastych ze-

Rys. 543. Kolejne fazy rozwoju żaby:

1 — komórki żółtkowe, 2 — entoderma, 3 — ektoderma, 4 — mezoderma, 5 — przewód jeli-towo-nerwowy, 6 — rdzeń nerwowy, 7 — mózg, 8 — struna grzbietowa, 9 — skrzela, 10 — otwór odbytowy.

tywne wewnętrznej budowy kijanki, upodobniające ją do ryby: prosty układ krwionośny (jeden obieg krwi, serce składające się z. jednego przedsionka i Jednej komcnwi^nierwotna budowa nerek t(pranercze) oraz tzw. linie..boczne, Jypowe.MłaJr-yK-Przewód pokarmowy kijanki jest stosunkowo znacznie dłuższy niż u żaby, co stoi w związku z jej roślinnym odżywianiem się.

W dalszym rozwoju kijanki skrzela zewnętrzne, obrastane stopniowo przez fałd skórny, ulegają redukcji; rozwijają się płuca, ukazują się i josnąJkońęzyny tylne, następnie przednie, ukryte przez pewien czas pod fałdami skórnymi; jednocześnie przeobrażeniom ulega budowa narządów wewnętrznych. W końcu (na jesieni) kijanka przekształca się w młodą żabę, która wychodzi na ląd i zimuje w glebie lub mule. W zimie można nieraz spotkać żaby wmarzpięte w lód i pozornie nieżywe. Powracają one jednak do życia, gdy się je odmrozi, pod warunkiem, że temperatura