015701

go należycie odpowiednie zabiegi wodolecznicze. Podobnie starać się należy o dobre trawienie; działamy więc na narządy brzucha wzmacniająco, rozpuszczająco i wydziela-jąco, aby nie z wątlały lecz wzmocniły się.

Starajmy się więc o to, aby wydalić złe materje, które znachodzą się w żołądku i kiszkach. Trafnie dobrane zioła sprawiają często nadzwyczajne skutki. Jeżeli leczymy ziołami zewnętrzne wrzody, dlaczegóż nie moglibyśmy zagoić niemi wewnętrznych wrzodów? Często przecież goją one wrzody żołądka, które zdawały się nieuleczalnymi. Dlaczegóżby i w kiszkach nie mogły ich zagoić?

Jakich użyć ziół w tym przypadku? Najlepszemi są korzenie dzięglu, piołun i kurze ziele, które wewnątrz wyszukują materje chorobotwórcze i pożerają je, jak jaskółki muchy w powietrzu. Gdy zaś poczynają kiszki wiotczeć i butwieć wtedy najlepiej działa kora dębowa, skrzyp i jałowiec; działają one wzmacniająco, ściągająco i wyrzucają precz złe materje. Ziół tych używa się jako herbaty, ale pić jej nie należy dużo, gdyż ustrój naraz wszystkiego nie może zużytkować, i sprawiałaby mu tylko kłopoty. Robi się np. herbatę z dzięglu i piołunu, i pije co godzinę lub co dwie godziny łyżkę stołową przez 10 do 12 dni. Piołun niszczy materje chorobotwórcze, poprawia soki, oczyszcza żołądek. Dzięgiel jeszcze silniej działa, więc słusznie go nazwać możemy lekarstwem na wrzody. Herbatą tą działamy tak na poprawę soków, jak i krwi. Gdy piłeś 12 dni tę herbatę, wtedy przejść możesz do herbaty z kory dębowej i skrzypu, pijąc ją w taki sam sposób. Jako trzecią herbatę zalecam odwar z kurzego ziela i szałwji. Kurze ziele działa wybornie na krew, szałwja na poprawę soków i krwi. Także i tę herbatę pij 12 dni. Zmianę tę zalecam, gdyż każde ziółko szczególniejsze ma właściwości i skutki, czego jedno nie zrobi, to zrobi drugie.

Zabiegi wodolecznicze muszą działać wzmacniająco, rozpuszczaj ąco i rozgrzewająco; cały ustrój trzeba pobudzić do większej czynności, aby wyrzucił ze siebie materje chorobotwórcze.

Gdy chory jeszcze dosyć ma sił, może wziąść w tygodniu 1 do 2 polan ud, i 1 do 2 półkąpiołków; bardzo

skutecznem jest okład na brzuch; co drugi lub trzeci dzień płótno złożone we czworo macza się w odwarze ze siana i przykłada na 1 do l^ł/₂ godziny na brzuch. Zaznaczyć tu muszę, że okłady z odwaru siana chorobliwe zastoiny i wrzody w brzuchu najłatwiej rozpuszczają, czyszczą i goją.

W końcu upominam, aby nie robić za dużo zabiegów, gdyż nie chodzi o to, ile zrobiono zabiegów, ale o to, aby je zrobić dobrze, a oszczędzać przedewszystkiem organizm. Zbyt częste zabiegi wodolecznicze szkodzą suchotnikom.

Zapalenie szyi.

(Patrz: Krup, dyfterja, str. 158).

Udar mózgowy (paraliż, apopleksja).

Cudownem jest ustanowione przez Stwórcę prawo natury, aby krew wychodząc ze serca, rozpływała się we wszystkich kierunkach i w ten sposób żywiła ciało i ogrzewała. Krew szczelnie jest w żyłach zamkniętą, zrozumimy więc łatwo, że z biegiem lat mogą się żyły nadpsuć, zwiotczeć, wreszcie przerwie je gdzieś krew i utworzy ranę. Stać się to może na rozmaitych miejscach ciała, a najczęściej w mózgu. Jeżeli nastąpiło przerwanie żył, wówczas krew zalewa mózg i śmierć jest nieuchronną. Często jednakże zdarza się i taki wypadek, że wylewa się tylko kilka kropel krwi; nie zabiją one człowieka nagle, lecz odbierają mu przytomność; chodzi więc dalej o to, czy krew, która raz znalazła sobie małe wyjście, rozszerzy je sobie, i nastąpi drugi udar, czy też krew pozostanie spokojnie w żyłach, i tylko wysączone krople zagrażają życiu. Gdy kropli jest niewiele, to z czasem wyparują i zostaną wessane, a paraliż dalszych złych skutków nie pociągnie za sobą. Gdy jednak otwór jest za duży, a wy-naczynienie krwi znaczne, że wywiera silne na mózg ciśnienie, wówczas następuje śmierć nagła, a przyczynę jej nazywamy udarem mózgowym.

Zachodzi więc pytanie, czy udar objawia się naprzód jakiemiś znakami, po których poznać można, że nastąpi? Otóż jak w każdym, tak i w tym przypadku śmierć ma swoich posłańców. Jakkolwiek krew prawem natury jedno*