016601

294

295

Rak na wargach.

Rak ńa wargach przytrafia się czasami, podobnie jak rak na języku, a wyleczalność jego zawisła od silnego organizmu pacjenta. Jak każdy rak, tak i ta jego odmiana bardzo jest trudną do wyleczenia, i dlatego najlepiej w takim razie wcześnie usunąć go przez ope-rację, jakkolwiek nie zawsze można liczyć na to z wszelką pewnością, czy po niejakimś czasie nie wróci napowrót.

Kto nie chce raka operować, ten niechaj użyje najlepszego przeciw niemu środka, świeżego sera. Jeżeli można go przywiązać, wówczas odciąga on ze zranionego i zapalonego miejsca gorączkę, i wciąga w siebie zgniłe_ materje. Przekonałem się, że jeszcze korzystniej jest, jeżeli nie używamy jednego tylko środka, ale kilku środków na przemiany. I tak aloes, sproszkowany i posypany na rany, wypala je, wciąga w siebie nieczystości, i goi; dalej ałun, który znowu rany oczyszcza i ściąga. Można także mieszać aloes z ałunem, i posypać go na zranione miejsce, a skutek będzie bardzo pomyślny. Jeżeli nie ma jeszcze otwartej rany, lecz dopiero stwardnienie rakowate, wówczas pierw- I szeństwo ma przed wszystkimi środkami świeży ser. Bardzo ładne rezultaty przy raku ze wrzodami osiągnąłem herbatą z łopianu, którą omywałem ranę i robiłem z niej okłady.

Rak zjawia się nietylko na tych częściach ciała,

0    których mówiliśmy poprzednio, może on bowiem na każdej części ciała znaleść sobie miejsce do wzrostu

1    rozwoju.

Czasem przez kilka lat ma chory mały strupek, aż naraz spostrzega, że wokoło strupka brzegi stwardniały, a w środku utworzyła się rana. Rana powiększa się z dniem każdym, a stwardnienie staje się większem. Jątrzenie zamiast maleć, powiększa się, aż w końcu rozwinął się złośliwy wrzód rakowaty. Wrzody takie zdarzają się najczęściej na twarzy, w blizkości oczu, na policzkach, za uszami, albo pod uszami, na szyji, albo na rozmaitych innych miejscach. Leczyć zaś trzeba te rany. działając najpierw na całe ciało, ponieważ w wypadkach takich krew jest zupełnie zepsutą, a dalej działając na samo miejsce cierpiące, ażeby przez wypalenie i rozpuszczenie złych materyj wyleczyć ranę.

Do zmiękczenia stwardnień używałem rozmaitych środków, stosując je na przemiany. Kazałem przykładać przez pięć dni albo i dłużej dobrze rozrobiony świeży ser ze serwatką, a gdy zupełnie wysechł, usunąć go i przykładać inny. Okład taki rozpuszcza jadowite materje i wciąga je w siebie. Następnie kazałem robić okłady z odwaru ze skrzypu, i odmieniać je co dwie godziny. Glina oddawała mi w tych wypadkach także najlepsze rezultaty; suszyłem ją najpierw, jak o tern wspomniałem już powyżej, następnie roztarłem na proszek, z którego robiłem delikatną maść, i przykładałem ją na ranę. Najskuteczniejszą była glina, gdym ją rozmieszał z odwarem, z kurzego zieia, lub ze skrzypu. Gdy wrzody były większe, używałem wówczas często foenum graecum, które działa rozpuszczająco i uśmierza bole.

Najlepsze rezultaty osiągałem, gdy wpobliżu wrzodu w dwóch lub trzech miejscach, wtarłem po kropli olejku wyciągającego (Malefizol). Olejek ten wywołał silną wysypkę, wskutek czego złośliwość raka zmalała, i powolnie zagoił się. Mógłbym przytoczyć wiele przykładów, jak w ten sposób osiągałem znakomite rezultaty.

Z tego cośmy dotąd powiedzieli, wynika, że rak jest bardzo ciężką chorobą, a często uleczyć już go nie można. Niechaj więc każdy będzie troskliwy i jak każdej innej, tak szczególniej niechaj strzeże się tej jadowitej choroby. Jedynym na to środkiem ochronnym, który działa z całą pewnością, jest łagodna kuracja wodna, bo ta oczyszcza i utrzymuje w czerstwości cały organizm. A wtedy takie smutne przypadki przydarzać się nie będą mogły. Ludzie tacy, którzy chorują na raka, bywają zazwyczaj omijani; każdy kto zbliża się do nich, przejęty jest największą obawą, że mógłby się zarazić. W istocie istnieje niebezpieczeństwo zarażenia się. Jakkolwiek ono nie jest tak wielkie, jak o tem powszechnie sądzą. Trzeba jednakowoż unikać starannie zetknięcia się z brudami tych wrzodów, utrzymać ciało swoje