2
Agnieszka św.
Animusz
Anioł’ — Architekt
Agnieszka św. (21 stycznia).
1. Dzień świętej Agnieszki, wypędza pli
szki. — Nieś.
2. Jeśli święta Agnieszka wypuści skowronka
z pod kamyszka, to już zima na ziemi długo ni? pomieszka. — Zicrik. 83.
Akcyza.
Akcyza plącz ubóstwa. — A. M. Fre. 76. Aksamit.
Niźli w kitajce, droższy jedwab w aksamicie. — W. Koch. Fr. 75.
Por. u Adal. Jedwab N. 1.
Albo.
Albo — albo. — Nieś.
Łac. Aut — aut. Niem. Entweder oder.
Ale.
Gdyby nie „ale“, byłby ten świat rajem wcale. — Brz. Niez.
Si „sed“ non esset, paradisus mundus liic esset. — Dowhal.
Niemasz nikogo bez ale. — Niez.
Nullus sine naeyo. — Por. u Adal. Ale.
Alwar.
J . On sie z Al waru uczył. — Lin.
o
T. j. tęgi z niego łacinnik.
2. Sama tylko z Alwarn nabyta łacina, nie uczyni dobrego dla ojczyzny syna. —
Zah. 10. 237.
Amant.
Amant stary, jak piec stary; dymi nie grzeje. — A. Fre. 11. 218.
Amen.
1. Amen komu zrobić. — Niez.
= ostatni cios zadać.
2. I amen — Niez.
Teraz już amen. — Lin.
— koniec wszystkiemu.
3. Nie już amen — Knap. 8.
= jeszcze nie po wszystkiem.
Por. u Adal. N. 1.
4. Powiedz amen. — Oss. Wyr.
= zezwól już, niech będzie koniec.
Andrzej św. (30 listopada).
Na święty Jędrzej, baby do przędzy. — Zienk. 178.
Por. u Adal. N. 4.
Anglik.
Anglik zmyśli, francuz wykona, niemiec udoskonali, a polak przyjmie, pochwali i kupi. — Niez. z L. 1). Bark.
Por. u Adal. N. 2.
Animusz.
1. Animusze mezkie i statek rozkoszami A-
o c?
nie. — Warg. Cez. 44.
2. Animuszów ludzkich, jako dzielnych koni,
wolnym powodem łacniej zażyjesz. — A. M. Fre. 23.
3. Biedy czynią animusz zniżony. — Bard.
Tr. 217.
4. Gdy animusz z i utrata w zawód pójdą,
wprzód się intrata wysili, potem ani
musz ustać musi. — J. Bocz. or. poi. 305.
5. Niepomiarkowane animusze albo pysznie
panują, albo sprośnie poniżają się. — Niez. z A. M. Fre. XII. (starsze wyd.)
.. ., gdy sie trochę powiedzie, albo pysznie wylatują, albo gdy źle, oraz sprośnie się poniżają. — A. M. Fre. 30.
6. Wielki animusz, a intrata mała. — Min.
Byt. 4. 209.
Por. u Adal. N. 1.
7. Wielki i wspaniały animusz w uciskach
nie ustaje. — Petr. Ek. 17.
1. Anioł dobroci, nie jadłaby gdyby ktoś
o tern za nia nie pomyślał. — A. Fre.
11.241.
2. Dawniej anioły po świecie chodzili, a dziś
już tylko po niebie. — Niez.
3. Żywy anioł z nieba. — Niez.
— taki dobry.
Sprawa chodzi od Annasza do Kaifasza. — Brz.
Por. u Adal. Annasz.
Antoni św. (13 czerwca).
Kto w świętego Antoniego sieje tatarkę, sto miarek zbierze za miarkę. — Zienk.
125.
Por. u Adal. N. 1.
Daleka apelacja. — Niez.
Do Pana Boga apelacja. Niez. Każesz li im się nagrody z nieba spodziewać, mówią: daleka apelacja. Falib. E. 3.
J. Apostoł ludzkości, rzadko pości. — A. Fre. 11. 218.
2. Prosto ze szkoły poszedł w apostoły. —
A. Fre. 11. 231.
3. Puścić kogo na ehleb apostolski. — Niez.
= na żebry.
1. Aptece nie da pokoju.— Oss. Wyr.
Z apteki nie wyjdzie.
= ustawicznie się leczy.
2. Ostatnia to z apteki się zalecać. — Haiir.
Sk. 170.
Miłość z apteki, gospodarstwo z kalendarza.
3. Więcej z apteki niżeli z kuchni żyją. —
W. Koch. Fr. 142.
= chorują wciąż.
4. Wszystkie pojadł apteki, a przecie nie
duży. — W. Koch. Fr. 106.
Duży = silny, mocny, zdrów.
Nie zdurysz aptekara serwaserom.
Kto nie jest architektem, może być mularzem. — Niez.
Odm. Nie będzie architektem, kto nie był mularzem. — Brz. z Dmoch. Szt. rym.