64
naokoło Morskiego Oka aż na szczyt Rysów, skąd skręca znowu na północ i doliną Białej Wody wychodzi na wyżynę Podhala. Największem z jezior tutaj i wogóle w Tatrach jest Wielki Staw w dolinie Pięciu Stawów Polskich. Zajmuje powierzchnię blizko 35 hektarów i ma 78 m.głębi (najgłębszy jest Czarny Staw nad Morskiem Okiem o głębi 87 m.). Po naszej stronie leży również najpiękniejszy tatrzański zakątek, nie podlega bowiem zdaje się wątpliwości, że kotlina Morskiego Oka nie posiada równej sobie w Tatrach.
Najwyższym szczytem Tatr Wysokich i Tatr wogóle jest Oarłuch (Gierlach) 2663 m., nazwany przez Węgrów na cześć sędziwego monarchy szczytem Franciszka Józefa.
Odrębną zupełnie grupę, jakgdyby niespojoną organicznie z obiema poprzedniemi, stanowią Tatry Bielskie. Jest to łańcuch, ściśle rzecz biorąc, wystrzelający z pnia owego wachlarza, o którym była mowa powyżej. Wszakże tak ze względu na rozległość jak i charakter zasługuje na miano osobne. Tatry Bielskie ciągną się prawie prostą linią od północnego zachodu ku południowemu wschodowi, począwszy od Murania (właściwie od Rogowej) aż do Jaskiń Bielskich, kończąc się Kobylim Wierchem. Granitów tu ani śladu, same białe lub szare skały wapienne, wyrastające z obszernych trawiastych lub lasem porosłych stoków. Jedyną przełęczą, niby mostem, rzuconym na Tatry Wysokie — Przełęczą pod Kopą -łączą się one z całym górskim obszarem. Najwyższy szczyt Hawrań dosięga 2151 m., nie dorównywa tedy pod względem wysokości nawet jednej z najbardziej uczęszczanych przełęczy w Tatrach Wysokich — Zawratowi (2158 m.). Jezior niema zupełnie, zato wielka ilość jaskiń i grot. Doliny w Tatrach Bielskich zdążają wszystkie na północ, południowe bowiem zbocza zupełnie są gładkie, jakgdyby stanowiły stok jednej góry.