0436

IX. 1. 2.

KONKAD II (i. ,JA U WIGA); BOLESŁAW II.

421

jest datą fundacyi klasztoru błońskiego, wszelako błędnie, albowiem dokument erekcyjny klasztoru błońskiego nosi datę 4 grudnia (1289 r.)¹). który to dzień również nie przypada na wigilią któregokolwiek św. Jana. Wobec tego datę dzienną Spoin. Sochacz. uważać należy za datę zgonu Konrada; między nią a datą Długoszową zachodzi zatem w każdym razie sprzeczność. Daję pierwszeństwo dacie Spom. Sochacz., ile że to źródło wcześniejsze i wiarogodniejsze, a to tem bardziej, iż nie ma pewności, czy Długosz znalazłszy w swojem źródle dobrą datę roczną, bez podania jednak daty dziennej, nie przydał tej ostatniej na podstawie własnej kombina-cyi. Ponieważ w Spom. Sochacz. uroczystość św. Jana nie jest bliżej określoną, przeto najsnadniej przypuścić, że mianą tu była na myśli najzwyklejsza, t. j. uroczystość św. Jana Chrzciciela; skąd wniosek, że śmierć Konrada nastąpiła 28 czerwca 1294 r.²).

Jadwiga.

Chroń. Pol.³), toż Chroń, princ. Pol.⁴) podają, iż z trzech córek Bolesława II wrocławskiego (Łysego), zrodzonych z pierwszej jego żony Jadwigi anhalckiej, średnia wyszła za Konrada, ks. mazowieckiego. Ten sam szczegół stwierdza także Geneal. S. Hedw.⁵), przydając zarazem, iż żonie Konrada było na imię Jadwiga. Z tego ostatniego źródła zaczerpnął też wiadomość o niniejszem małżeństwie Długosz ^{6 7}).

Jadwiga anhalcka, żona Bolesława II zmarła r. 1259 '); gdy zaś Jadwiga Konradowa miała pośród rodzeństwa swego z tejże matki co najmniej jeszcze jedne siostrę młodszą, przeto data jej urodzin przypadać musi co najpóźniej na rok 1258.

Córka Konrada II i Jadwigi, Anna, żyła już co najpóźniej r. 1276 (IX. 4.); małżeństwo jej rodziców istnieć zatem musiało już r. 1275. Cofnijmy się od tej daty tylko o dwa lata wstecz, a natrafimy na wzmiankę Rocz. Tras.j o wyprawie, podjętej przez Konrada wspólnie z innymi książętami polskimi na Śląsk, do ziemi opolskiej, którą podówczas spustoszyli. Najsnadniej przyjąć, iż przy tej to sposobności, w czasie pobytu jego w tych stronach, a więc r. 1273 przyszły do skutku zaślubiny jego z księżniczką wrocławską. Nie ma nawet potrzeby przypuszczać, iżby wtedy małżeństwo owo dopiero umówionem zostało (zaręczyny), albowiem zarówno Konrad jak i Jadwiga mieli podówczas wiek odpowiedni do zawarcia ślubów małżeńskich. Długosz¹') o małżeństwie tem wspomina dopiero pod r. 1278, wszakże tylko okolicznościowo, podając wiadomość o śmierci ojca Jadwigi, tudzież, w związku z tym szczegółem, o losach jego dzieci.

Ostatni ślad życia Jadwigi znajdujemy w zapisce Łatop. Hipac. ¹⁰), który opowiadając o walkach Konrada z bratem jego Bolesławem II, podaje, iż ten ostatni r. 1281 (6789) zdobył na Konradzie Jazdów, a przy-tein jatrow swoja obłapi/, kniahinią Kondratowuju. Nie ma jakiejkolwiek wskazówki, iżby Konrad, prócz Jadwigi, miał jeszcze inną (drugą) żonę; zaczem powyższą wzmiankę o jątrwi Bolesława II odnoszę do Jadwigi.

Według Grotefenda ⁿ) w niebrukowanym Nekr. Klar. Wrocł.¹²) ma być podaną śmierć Jadwigi pod datą miesiąca kwietnia; zasięgnięte przezemnie informacye na miejscu wykazują jednak, iż zapiska odnosi się do jakiejś księżniczki morawskiej tegoż imienia (a więc ex Moraria a nie ex Mazovia)^VA). O dacie zgonu Jadwigi można zatem powiedzieć tylko tyle, że przypada ona na czas po r. 1280.

2. Bolesław II.

Synem Ziemowita I nazwany w Rocz. Franc. krak.^u), w Kron. Wielk.¹⁵), Ghron. princ. Pol. W, w Rodow. książ poi.¹⁷), Geneal. Mazow. Wargoc.^l8), Geneal. Tomic.¹⁹) i w Latop. Hipac.²⁰). Ten sam szczegół stwierdza także wnuk jego Kazimierz Trojdenowic (X 4.) w dokumencie z r. 1350²¹). Kilka dokumentów współczesnych z lat 1285—1297 ²-) mieni go bratem Konrada II.

1

Kod. dypl. Mazow. nr. 39. — 2) Grotefend, Stammtafeln I. nr. 37 przyjmuje datę śmierci Konrada, podaną przez

2

Długosza. — 3) Mon. Pol. III. 656. — 4) ibid. III. 495. — 5) J b i d. IV. 648. — «) Ilist. Pol. II. 446. — 7) Grotefend.

3

Stammtafeln I. nr. 22. — ⁸) Mon. Pol. II. 842. — 9) Hist. Pol. II. 446. — 10) Str. 582. — U) Stammtafeln 37. — 12) Por. str.

4

237 uw. 8. — 13) Wiadomość powyższą zawdzięczam uprzejmości prof. dra Augusta Wagnera w Wrocławiu. — 14) Mon. Pol.

5

III. 47. _ 15) Ibid. II. 588. — l<>) Ibid. III. 541. - 17) Ibid. III. 283. — 18) Narbutt, Pisma histor. 294.— 19) Acta

6

Tomic. VIII. 171. — 20) Str. 581. — 21) Kod. dypl. Wielk. III. nr. 1300. — 22) Kętrzyński, Dokum. Płoc. nr. 11; Kod.

7

dypl. Pol. I. nr. 70; Kod. dypl. Mazow. nr. 39; Kod. dypl. Wielk. II. nr. 765.