0666

666

O KLEJNOCIE

Seweryn Herbort także u Obertyna z Wołochy mężnie bojując.

Andrzej Herbort u Staroduba zmordowany wielkiemi pracami, przyjechawszy do demu umarł; wieku mego byli ci ludzi znaczni.

Jan Herbort starosta barski, wielki obrońca krain ruskich, mąż sławy i pamięci dla znacznych zasług godny, nie zostawił potomka męskiej płci, tylko córki dwie z Kro-toską wojewody inowłocławskiego córką.

Walenty Herbort był biskupem przemyskim; co to był za biskup, jakiej nauki, świadczy koncylium trydenckie, kędy go było wszystko koncylium wysadziło ad cólligendos omnes abusus ecclesiasticos, przydawszy do niego dwanaście biskupów, wszakoź on był pryncypałem.

Jan brat tego biskupa rodzony, kasztelan sanocki, starosta przemyski, o którym Orzechowski wzmiankę czyni, że trudno rozeznać było uczeńszymli był albo cnotliwszym. Ten comjoendium kroniki polskiej napisał, statut koronny, także inszych wiele spraw jego pamięci godnych, do Francyi po króla Henryka był posłem z drugimi; od tego został syn młodzieniec, na ten czas się nauką bawił.

Stanisław Herrort kasztelan lwowski, starosta Samborski, od którego Piotr Herbort młodzieniec uczony: włoskie, francuzkie krainy i insze objechał, języki ich umiał.

Mikołaj Herbort starosta lwowski, który także z młodych lat wiele a znacznie służył rzeczypospolitej, zostawił zBarzianką z domu Korczak alias Wręby potomstwo; a to byli bracia rodzeni.

Herbort kasztelan bełski, który trzymał działem Chlipie w przemyskiej ziemi; to był mąż znacznie zasłużony rzeczypospolitej, w poselstwach znacznych bywał, zostawił synów dwu: Wojciecha, który się pisze z Z boisk męża uczonego i rządnego, prawego Herborta. Ten zBełżecką z domu Jastrzębiec zostawił potomstwo.

Jana, który także włoskie kraje zwiedziwszy, nauką się bawił; przyjechawszy do ojczyzny miał za sobą Gostyńską, potem przez wszystek czas jako się wojna z Moskiewskim zaczęła, kosztem swym jeździł, z nieprzyjacielem w potrzebach bywał.

Jakób Herbort z Mizieńca, brat rodzony tego kasztelana bełskiego, był także mąż rzeczypospolitej znacznie zasłużony, zostawił z Wapowską z domu Nieczuja syna Abraama, młodzieńca podobnego, który się na ten czas naukami wyzwolonemi bawił, i dwie córce, z których jedna była za Zebrzydowskim starostą stężyckim i bolesław-skim, druga na ten czas panna.

Mikołaj synowiec Jana starosty barskiego, mąż sławy i pamięci godny, rotmistrzem znacznym i fortunnym bywał na-on czas, gdy Mikołaj Mielecki wojewoda podolski, Bogdana na wołoskie państwo utracone prowadził, jakiej się sławy mężem pokazał, to na potem w historyi obaczysz, gdzie jako drugi Kurcyus w otchłań prawie pogan i okrutnych Wołochów wskoczywszy, mężnie się potem wybijając z wojska ich uszedł, i zdrowo się do swoich, (acz z wielką nieprzespiecznością zdrowia swego), ale wieczną sławą wrócił.

Jako potem z Tatary i przedtem wiele a mężnie czynił, tego się w historyi nasłuchasz; zostawił z Lanckoruńską z domu Zadora syna Jana, potem miał za sobą Żorawińską kasztelana kaliskiego córkę, z którą zostawił potomstwo.