0010801

Qw.

Q w.

mu, mówi: »Synu moj , strzez się »],yś „ie <lal uwodzić się podejściom „ niewiasty rozpustnej , które są jako „plastry z których wypływa miód, jej » szyja jest łagodniejsza nad olej , ale » koniec jest gorzki jak piołun. « (Pro-verb. Cap. 5. etc.)

QWADRANS Quadrans, czwarta część jakowej rzeczy. Cum venisset aułem vidua una pauper, misit duo minuta, quod est. ąuadrans. Przyszła zaś uboga wdowa, która włożyła do karbony dwa małe pieniążki które były czwartą częścią pospolitej monety. U Mateusza świętego kwadrans bierze się za szeląg, który jest najmniejszy w monecie, usque ad ultimum guadrantem, aż do ostatniego szelążka. Ten sposób mówienia, jest to przysłowie wyrażające, iż się ściśle z tym obchodzą, który stał się dłużnikiem. (Maik. Cap. 5.)

QWADP«AT Św.Quadratus Apo-logista rcligii chrześciańskiej , to jest piszący na jej obronę. Uczeń Apostołów, a podług niektórych, ów anioł Filadelfii, do którego Chrystus mówi: w objawieniach JanaSw., był on sławnym w kościele jeszcze za czasów Trajana, i rozsiewał wszędy nasiona Ewangelii. Qwadrat jest pierwszy, który ułożył Apologią, na obronę re-ligii chrześciańskiej , którą on sam podał cesarzowi Adryanowi. Dzieło to, pełne wywodów mocnych i dzielnych, godne ucznia apostołów, wzięło zupełny swój skutek, i wstrzymało pożar prześladowania, które się było wszczęło w ówczas przeciw chrześcia-uom. S. Hieronim : dc script. Eccl. Euscb. Libr. 4. Hist. Eccles.

QWARANTANA Czterdziesto wka. Tak nazwana pustynia Quaranlanae czyli Quadragesime, jest w bliskości Jerycha i morza martwego, na którą Duch Boski poprowadził Chrystusa po chrzcie jego, jest to miejsce jak najokropniejsze któreby gdzie można widzieć: oto jest opis jego który u-czynił X. No Jezuita , pobożny pielgrzymujący. Mówi on : ze góra Qwa-rantany, czyli czterdziestowka jest bardzo wysoka, która się nachyla od zachodu ku północy, i wystawia widok skał wydrążonych z różnych stron, które formują jaskinie i groty rozmaj.lej wielkości. Idąc do jaskini do której Zbawiciel się uchylił, idzie się ścicszką pochyłą bardzo, ale bez niebezpieczeństwa, ztamtąd się wstępuje na drugą, która się staje łatwiejszą dla niektórych gradusów które tam wyrobiono, i trzeba czołgać się dla wstąpienia na ścieszkę szeroką około dwóch lub trzech stóp a nieco więcej w niektórych miejscach. Znajduje się na lej górze wielka grota, którą o-patrzność ukształciła. Ztamtąd się wchodzi do innych dwóch bardzo pięknych. W tej grocie Zbawiciel świata czynił jak najsurowszą pokutę z miłości kn rodzajowi ludzkiemu. To miejsce święte, jest niby czworograniaste , i zdaje się ii niema więcej, jak dwanaście lub trzynaście stóp obwodu; położenie naturalne, które góra okazuje, jest bardzo wysokie. Jest tam jedna jaskinia na kształt framugi wgłąb idąca , gdzie powiadają iż nasz Zbawiciel zstępował, gdy ofiarował we dnie i w nocy Ojcu Przedwiecznemu gorące modły, które czynił za nas. Ta grota była niegdyś malowana cała, i widzieć jeszcze zabytki niektórych obrazów z napisami greckiemi, ale są tak zniszczone, że ciężko je rozeznać. Na wierzchołku góry był wybudowany dawniej kościół, na cześć i pamiątkę chwalebnego zwyeięztw'a , które Zbawiciel odniósł nad czartem, gdy go tam zaniósł, okazując mu wszystkie królestwa świata, obiecując go uczynić ich panem , jeżeliby padając przed nim oddał mu hołd uszanowania. Tutaj niemniej okazał mu kamienie domagając się, bv je w chleb zamienił, ale ten duch kłamstwa i blęiju został niezwłocznie zawstydzonym. Zdaje się wszelako rzeczą pewniejszą, iż czart nie kusił Chrystusa na wierzchołku góry, ale w grocie owej , gdzie Chrystus zwykł był uchylać się, i gdzie jak się wyżej namieniło, widzieć jeszcze zabytki malowania, jako to pismo wyraża dosyć jasno owemi słowy Mateusza śwtętego. (Cap. 4.) Et cum jejunasset quadragmta die-bus et quadraginta nnctibus poslea esuriit, et accedenstentator dixit et, si Filius Del es dic ut lapides isli patie »fant. Widzieć się dają z wysokości tćj góry sciclkie i rozległe krainy, pełne miejsc wsławionych, jako to: pola Jerycha, Jordan, równinyMoahitów, które się nazywają niziny Saltu. Widzieć ztąd górę Nebo, z której Bóg pokazał Mojżeszowi wprzód nim u-marł, ziemię obicćaną , i wiele innych miejsc, o których wspomina pismo święte. Od postn Chrystusa odprawionego na tćj górze, pochodzi nasz post czterdziestodniowy, czas pokuty i wstrzemięźliwości dla przygotowania się do świąt wielkanocnych ; post ten zwany Quadragesima, jest z u-stanowienia apostolskiego. Święty Hieronim w swym liście do Marcelli, i Święty Leo Papież twierdzą to wyraźnie. Z drugiej zaś strony: wszystko to, co się znajduje ustanowione powszechnie w całym kościele, acz niema wiadomości na którym Zborze było uchwalone, to powinno hydź miane za ustanowienie apostolskie. Taki to jest post czterdziestodniowy, o którym powszechnie mówią jako o rzeczy powszechnej i jak najdawniejszej. Nakoniec okazuje się to, z konstytucyi apostolskich, że chrześeia-nie pierwiastkowego kościoła pościli z przykazania, w przeciągu czasu, który poprzedzał Wielkanoc, i że ten post zwykł był trwać co dzień aż do godziny nieszpornej , to jest aż do wieczora.

QWARTUS Quartus, uczeń apostołów, o którym mówi święty Paweł w liście do Rzymian. Salutal vos Quartus frater. Grecy obchodzą święto jego, i twierdzą że był biskupem Bcrytu.

QWIRIN Quirinus, czyli Cirimis, nastąpił po Quintilliuszu Waronie na gubernatorstwo Syryi, blisko w lat dziesięć po narodzeniu Chrystusa, to jest, co czyni niejako trudność w tex-cie świętego Łukasza, który wzmiankuje, że pod Cyrynem przypadło rachowanie czyli popis, który zniewolił Najświętszą Marją Pannę i św. Józefa do udania się do Betleem na ten-