0376

O KL EJ NOCIE

SZELIGA

który ma być żółte pół miesiąca rogami wzgórę, kęzyż w pośrodku żółty w polu ezerwonem. Po-wiedają jedni, że to ma być pół pierścienia i krzyż, drudzy to chcą mieć, że od Ostoje jest odjęty miesiąc jeden, a miecza tak na miejscu krzyża przodkowie używali. A o tych Długosz pisze, że to jest genus polo-nicum in Venerem pronum. O których przypatrzywszy się herbu własności, i o potomstwie ich czytać będziesz, tak jako go wiele znać, i wiedzieć o niem mogę, w tak szerokiem królestwie.

Najznaczniej katalog opowieda Bodzętę arcybiskupem gnieźnieńskim, który był wzięt albo podań od papieża Urbana szóstego, z wolą Ludwika króla polskiego i węgierskiego, tym sposobem. Po śmierci Jana rzeczonego Suchy wilk, z domu Grzymała, szesnastego dnia miesiąca kwietnia, w roku 1382, Dobrogost zNowo-dwora z domu Nałęcz, decretorum doctor, dziekan krakowski, kantor gnieźnieński, był od kapituły canonice eledm na ten stolec. A tak zaraz po elekcyi, imieniem swem i kapituły gnieźnieńskiej posłał Bronisława brata swego kanclerza, i Bogusława kanoniki gnieźnieńskie, a przy nich Sędziwoja z domu Nałęcz, pisał się ż Kazimierza, Jana z Czarnkowa, sędziego poznańskiego i kasztelana nakielskiego, Osepona z Grodziska, i insze do Semowita książęcia mazowieckiego, który obiegł zamek Łowicz, obiecując mu, że z niego miał zjechać dobrowolnie Dersław, powinny jego, kasztelan gnieźnieński. Za których rozwiedzieniem Semowit zaraz odstąpił od Łowicza, wszakoż wielkie szkody poczynił w kluczu onym.