0838

838

O KLEJNOCIE

lam Helizaletam sibi super stitern, moritur Varsaviae die extrema Februarii, anno ut supra.

Tegoż książęcia z Ołyki siostra Barbara była za królem Zygmuntem Augustem,' która pierwej była za Gaustułtem panem możnej familii w Litwie. O tej jużeś wyżej czytał.

Mikołaj Radziwił wieku mego był wojewodą wileńskim i hetmanem księstwa wielkiego; ten jako się zasłużył r. p. księstwa onego, szerokoć o tern pisał Matyasz Strej-kowita Preeonides, który potem był kanonikiem żmudzkim.

Tenże wojewoda miał dwóch synów, w rycerskich sprawach męże biegłe i sprawne, z których starszy był wojewodą nowogrodzkim Mikołaj, dobrze zasłużony r. p. senator.

Chrzysztof kasztelanem trockim, podkanclerzem wielkiego księstwa litewskiego i hetmanem polnym. Ten jako znacznie służył r. p. w Moskwi, jakim kosztem, jaką pilnością, w historyi tego się naezytasz.

Z tymiż Radzi wiły jednegoź herbu i dzielnice bywali Hostykowie, jakoś wyżej czytał. Był jeden wieku mego Jerzy wojewodą mścisławskim, szczedł steriliter.

Hreory brat jego bywał rotmistrzem, wszakoż się był odrodził szczerością ku ojczyźnie od przodków swoich, o co był skaran, tak jakoó to potem historya powie.

Został syn tegoż Hreora mąż znaczny, który wiele z Moskwą w potrzebach czynił, pokazując królowi panu swemu na wszem wiarę i stateczność, a zdrowia swego na posłudze jego k’woli dobrej sławie utracić nie żałując. Wszakoż już Ościkowie tylko samych Trąb używają, do orła nie mają nic, tylko samym Radziwiłom należy.

Wolkowie tamże w tem księstwie litewskiem, którzy także Trąb używają, z którjeh jeden był starostą pińskim, ten na Olszanicy z nieprzyjacielem wiele a mężnie czynił; tegoż starosty byli dwa synowie Fedor i Mikołaj mężowie dobrzy.

Dom Humajewskich tamże był znaczny wieku mego, w którym i mężowie dobrzy, i stróżowie r. p. nie podli byli.

Dawidowicowie z wilkomierejskiego powiatu dom starodawny, którzy prawie od unii od jednego przodka początek swój mają. Inszych domów tam wiele tego herbu, wszą? koż prze dalekość ja o nich dostatecznie wiedzieć nie mogę.

Inszy panowie i rycerstwo wielkiego księstwa litewskiego przyjąwszy wiarę chrze-ściańską, przyjęli zaraz ozdobę, jako prawi rycerscy ludzie na się i na potomstwo swoje, etc. Przypatrzywszy się u Polaków porządkowi i ozdobie, król w tej mierze Władysław starał się aby także w wielkiem księstwie litewskiem ojczyźnie jego własnej, takiż mieć mógł, spowinowacił w wieczne braterstwo polskie pany z swymi i z bojary także, to o-powiedają przywileje koronne, o czem jaśnie w statuciech od Jana Herborta, Jakóba Przyłuskiego i inszych in lucern wydanych; czytamy libro 5 u Przyłuskiego capite et articulo primo, tak się poczyna w te słowa:

In nomine Domini Amen. etc. etc. Proinde nos VIadislaus Dei gratia rex Polo-