0929DRUK00001725

213

REFKAKCJA ASTRONOMICZNA

Niechaj płaszczyzna rysunku przedstawia płaszczyznę,' przechodzącą przez środek ziemi C (ryc. 42), punkt obserwacji ,-0 oraz gwiazdę Gr, której odlegli od C jest CG = cl. Kolo TO jest to przekrój ziemi płaszczyzną* GOGL koła zaś spółśrokowe z TO są przekrojami szeregu warstw atmosfery. Weźmy pod uwagę dwie takie warstwy sąsiednie, z których bliższą po-wferzChni ziemi uważamy za (m—l)-szą, a dalszą za weta; .przyjmujemy każdą z nich za jednojikliią, zakładając zarazem, że gę-stofS warstwy m-ej jest mniejszą; niż gęstość warstwy (m—l)-szej.

Promień światłaS&Ł, któiy spotyka w punkcie J_ra po-

wierzehnię granicaną m-ej warstw^ tworzy z normalną J_mN_m do tej powierzchni w punkcie J_m kąt i_m; jest to kąt padania promienia w punkcie J_m. Wskutek załamania    w warstwie m-tej

promień zbliża się do kierunku normalnej, przebiegając wewnątrz tej warstwy prostą drogę J_U1 J_In.j, i w punkcie J_m_i spotyka powierzchnię graniczną warstwy {m — l)-szej. Kąt CJ_mJ_ul-i = /in jest t# kąt załamania się przy przejściu promKhia z warstwy {rn -f- l)-szej do m-tej.

Oznaczmy przez pU, p_m -1, p_m - 2 • • • spólczynniki załamania światła, przechodzącego z próżni odpowiednio do warstwy m-ej, (w — l)-szej, i‘m — 2)-giej i t. d., a spółczynnik załamania przy