327
PAKALAKSA
tern kole, to jest SG' = o. Heljocentryezne położenie gwiazdy (i przesunięte jest względem G'- o luk G'G = p.
Odnoszjc położenie g\\ iazdy do układu ogólnego, otrzymamy w sposób zupełnie podobny, jak w ustępie poprzednim, gdy przy-tem uwzględnimy wzór (160'), wzory następujące:
j> — p = — t: cos Q sin (jp — P) sec q, (162)
g’ - () = Ti |mu Q cos q — cos Q sin q cafe(p — P)]. (163j
IV tych wzorach P i Q oznaczają geoCentryezne spólrzędne środka słońca, p i q spólrzędne geoeentryczne gwiazdy, j, ] q jej spólrzędne heljocentryezne, a paralaksę roczną.
Rycina 5f).
"W celu wyznaczenia wpływu paralaksy rocznej na spól-spółraędne równikowe oznaczmy przez a i 3 heljocentryezne; a przez a' i 3' geoCentryezne spólrzędne równikowe gwiazdy, dalej przez aQ i 8q geocentryczne spólrzędne równikowe słońca. Podstawiając te wartości we wzorach ogólnych, znajdujemy następujące wzory redukcji:
a' — a = ti Cos OQ^in (aQ — a) seo 3, (164)
3' — 3 = t: [sin iJ cos 3 — c-os 3^ kin o cos (aQ — a)]. (10.ó)
Analogicznie oznaczmy przez X i [3 heljocentryćzne, a przez X i p' geoąentryczne spóhzędne ekliptyczne gwiazdy; ponieważ przyjąć możemy, że geocentryezna saerokosft słońca (3© równa