373
ABERACJA
obserwatora. Momentalny kierunek ruchu obserwatora w danej chwili określony jest przez styczną do równoleżnika punktu obserwacji w tym punkcie. Wyobraża ją na rycinie prosta AW, równoległa do płaszczyzny równika. Przecina się ona ze sklepieniem nicbie-skiem w punkcie, leżącym na równiku świata, którego zboczenie jest więc zerem. Prosta AW jest prostopadła do płaszczyzny południka punktu A, więc punkt, w którym ona przecina sklepienie niebieskie jest o 90° oddalony od punktu przecięcia się południka astronomicznego punktu A z równikiem świata; że zaś kąty godzinne liczy się w kierunku przeciwnym temu, który wskazuje strzałka na rycinie, w|fc kąt godzinny apeksu punktu A wynosi — 90°.
Udy oznaczymy przez 0 czas gwiazdowy obserwacji, to ponieważ jest ogólnie 7=0 — a, więc w danym przypadku jest również — 90° = 0 — aw; spółrzędne równikowe apeksu są zatem:
aw = fi + 90°, ow = 0°.
Po podstawieniu we wzorach (176') i (177") powyższych wartości stałej aberaeji dziennej i spółrzędnyeh apeksu, znajdziemy
a — a = 0".3Ż0 cos o cos-(0 — a) sec o, (190)
o' — o — 0".320 cos ? sin (0 — a) sin o. Bl91|
Gdyby zachodziła potrzeba wyznaczenia wpływu aberaeji dziennej na spółrzędne ckiiptyczne, to według wzorów ogólnych byłoby
X'— X = 0".3'20 cos f-cos J3W sin (Xw — X) sec [3,
8' •— p = 0".820 cos <p [sin j3w cos [3 — cos J3W sin [3 cos (XK — X)],
gdzie Aw, (3W są spółrzędnemi ekliptyczncmi apeksu. Wartość ich otrzjmamy, podstawiając: we wrzoraoh przejścia z układu równikowego na ekliptyczny aw = O -f- 90°, ow = 0°; w tym przypadku wrzory te otrzymują postać
sin [3W = — sin s cos 0, cos j3w cos X-v = .— sin 0, cos |3W sin Xw = cos s cos 0.