Strona wiersz zamiast czytaj
Sam Paprocki st. 400 i Niesiec. 1.1. Korona st. 213, 220. t. II. st. 704 i nast.
Niesiecki t. II. 299 i 417, co większa, sąm Paprocki na gtr. 184 położył już rodzinę Grabowskich, drugi raz więc o niej pod tymże samym herbem mówić nie może.
Sam Paprocki str. 209. Nakielski in Miechoyia p. 237 et 242. Niesiecki t. I. Korona str. 41. i t. IV. str. 709.
Znakomita, w przeszłym wieku wygasła rodzina Warszyckich herbu Abdank, pisała się z Warszyc, wsi w ziemi łęczyckiej leżącej (tak też mówi Paprocki, iż o ■ mniemana rodzina Warzyckich z łęczyckiego pochodziła). Prawdziwości poprawki
dowodzi Niesiecki t. I. Herby str. 3 i t. IV. str. 464 i nast. Warzyckich zaś herbu Abdank u niego nie znajdujemy.
Idzie tu o rok śmierci Jana z Koniecpola, kanclerza koronnego; lecz zkąd inąd dobrze wiemy, iż Zbigniew Oleśnicki, kardynał i biskup krakowski, celebrując na pogrzebie tego kanclerza w Sandomierzu, z przeziębienia wpadł w chorobę, i w parę. dni, t. j. dnia 1 kwietnia 1455 r. rozstał się z tym światem; obaj więe w jednym roku pomarli. . Możnaby tu i inne dowody przytoczyć, dosyć będzie jednak na Ńiesieckim t. I. Korona str. 256 i t. II. str. 580, gdzie i on błąd ten Paprockiego prostuje. ,
Z samych słów Paprockiego widzimy, iż mówi o herbie Doliwa-, zresztą wiemy i to, iż obdarzający swój herb na pieczęci aktu darowizny wyciskał, nie zaś obdarzony: a zatem Spitygniew kasztelan rudzki, nie zaś Zbigniew Bielowski.
Poprawkę tę samo bliższe zastanowienie się usprawiedliwia.
Pisano go z Chmielnika lub z Chmielika, nigdy zaś z Chnielika. I tak w pierwszej formie: Setegim de Chmielnik wymieniony na pewnym akcie Zawiszy bisk. krakows. z 1381 r. wNakielskiego Miechonia p. 319. Bielski w kronice pols (wyd. Bibl. Polsk. str. 490) zowie go Chmielnickim. W drugiej zaś formie, chociaż wsi Chmielika w Polsce niema, znachodzimy go u Kromera (p. 377), który mówi: Secechus Chmieliciut; podobnie w Katalogu ks. bis. Łętowskiego t. II. str. 3, co wziął ze Starowolskiego; w kalendarzu ks. Wikaryuszów koś. kat. krak. ‘ :i1, u tegoż, t. IV. str. 49, znachodzimy go w słowach: Seihegius de Chmyelik, co prawdy
jeszcze nie rozstrzyga, a może było z'rzódłem błędu przez wielu powtarzanego.