260787 INNA WERSJA4601

Historia tego biurka jest dosyć ciekawa. Zostało ono darowane przez Ludwika XIV hetmanowi Sieniawskiemu, udokumentowania jednak tego daru niema. Wiadomo zaś oapewm©, iż córka Sieniawskiego wniosła je w dom Czartoryskich, od których przeszło do fes. Wirtemberskich. Syn ks. Wir-tembersfeiej, sprzedając majątki Zińkowsfcie na Podolu w 1835 roku, w długu oddał ten cenny zalbytek dziadowi Władysława Markowskiego, właściciela Skaiziniec, p. Wilamowskiemu z Morozowa. Po nich odziedziczyła je p. Zaleska i sprzedała jedynie dlatego, iż była jakby przeczuciem wiedziona, że będzie to jedna z niewielu pamiątek skSzinieckich ocalona przed zniszczeniem bolszewickiem.

Prócz biurka był tam bardzo ładny fortepian mahoniowy długi z 5 pedałami i dzwoneczkami. Nogi były złocone i przedstawiały rycerzy średniowiecznych, góra zaś ozdobioną była girlandą z bromzu złoconego w liście dębowe i żołędzie. Prócz tego były tam liczne komplety mebli (jeden z nich pochodzący od Potockch z Sawiniec, który dziś, wraz z portretami kasiztelanostwa Markowskich, stanowi umeblowanie klubu bolszewickiego' w Płoskirowie), bardzo cenna biblioteka składająca się głównie z dzieł heraldycznych i pamiętników; między innemi były tablice genealogiczne Jabłonowskiego, sztychy Norblina (60 sztuk), albumy ze sztychami Holewińskiego i Miełeszki, Costurnes Polonais z 1817 r., sztychy angielskie kolorowe, sztychy Kielesińslkiego i inne. Prócz tego było dużo zegarów, kryształów z herbami królewskimi, porcelany, miniatury, między innemi

Skazińce

40