260787 INNA WERSJA8001

w rodzinie Czarnowskich. Było tam parę druków religijnej treści jeszcze

XV    wieku po niemiecku i po łacinie. Historia Miechowity 1525 roku, „Dworzanin" Górnickiego, Biblja Ostrogska, Leopolity, Kronika Gradianusa, Kronika Kromera, Kazania Skargi, Stare herbarjum, Koran współczesny

XVI    wieku po włosku, Historia odkrycia Ameryki'z ilustracjami, Volumina legurn z paru wieków, Statut litewski, angielskie książki XVII i XVIII w. Rękopis „Organizacja wojska polskiego".

W jadalni ściany były pokryte całkowicie boazeriami, wśród portretów — dobry wizerunek Józefa Czarnowskiego w mundurze majora wojsk polskich.

Komarowiecka stajnia była wystawiona na początku XIX wieku przez Aloizego Czarnowskiego. Miała kształty mauretańskie i kolumny przypominające minarety. Zbudowana była w formie gwiazdy z 4 skrzydłami i wieżą sześciokątną czteropiętrową. Skrzydła wewnątrz połączone były wieżą na wzór wschodni. Za Aloizego Czarnowskiego w jednern skrzydle były importowane ogiery araby, w drugiem klacze ze źrebiętami, w trzeoiem konie wyjazdowe, w czwartem maneż. Za maneżem wozownie.

Było w Komarówce gospodarstwo¹ nasienne selekcyjne i duży młyn parowy.

Po śmierci Józefa Czarnowskiego do syna jego Józefa przeszły: Komarówka, Janów, dokupił połowę Narajówki. Do drugiego syna Olgierda’— Taszlik, Peljampoł, Taranowy las i Struńków. Do Olgierda Czarnowskiego przeszła biblioteka koimoirowiecka. W 1917 roku wywiózł ją do Humania, potem była umieszczona w Humańskiem gimnazjum. Wedle posiadanych wiadomości pono w całości tam się zachowała. Do trzeciego syna Adama— Szelpachówka, Uchorzia, dokupił Lipowienki. Córka p. Tadeuszowa Ma-zarakowa miała wraz z mężem Mytnik w powiecie lityńskim. Olgierd Czarnowski fundował w Struńkowle, z częściowym udziałem rodziny Brzozow-skich, kościół. Napisał pracę „Polacy prawosławni na Rusi“, w której pierwszy raz została poruszona sprawa przejścia większości ludu polskiego na Rusi na prawosławie.

T E P L I K.

Teplik, alias Smiałgród, nad rzeką Świniarką i Tepliczką w powiecie hajsyńskim, na Podolu, położony — wchodził w skład ordynacji teplicko-sitkowieckiej. Jest własnością hr. Franciszka Potockiego. Miejscowość ta została założona w zamierzchłej przeszłości. Z historii Teplika wiemy, iż należał on w XV stuleciu wraz z licznemi innemi dobrami do rodziny Kosz-ków. W 1645 r. przeszedł od Koszków do Zabokrzyckich, a następnie został kupiony przez Samuela Kalinowskiego, oboźnego koripnego. Po wy-

74