9152S0101

tom też zawdzięcza ta część świata, najobfitsze krwi wschodniej wśród ras północy rozlanie.

Wiek XII. i XIII. są wiekami początku wojen Anglii z Francyą. Ludwik VI. występuje przeciw Henrykowi I., Franycą reformuje ustanawiając gminy. Filip August tę poprzednika ideę rozwija a zwycięztwem pod Bouvines nad potężną ligą odniesionem powraca Francyi posiadłości angielskie na kontynencie, germańską dążność wstrzymuje i berło w rodzie swym ustala. Krucyata przeciw Albigensom spustoszywszy południową Francyą, niszczy objawiający się tam zaród za-chceń, urządzenia niezależnych rzeczy pospolitych miejskich na wzór włoskich republik. Za panowania Ludwika IX. zdobywającego koronę ś. męczennika przez śmierć pod znakami krzyża; wprowadzona inkwizycya wielkiego we Francyi nie dosięga rozwoju, z powodu sankcyi pragmatycznej , mocą której król ugruntowywa swobody Kościoła ga-likańskiego i francuzkie królestwo zależnem jedynie od Boga ogłasza. Filip śmiały w liczne wdaje się wojny, a pomimo że nieszpory sycylijskie dotkliwą mu zadają klęskę, wyrusza na krućyatę przeciw Piotrowi III. aragońskiemu, za co dostaje z rąk Marcina IV. tron sycylijski dla syna swojego hr. Walezyusza.

§ 106.

Koń francuzki w tych 2ch wiekach.

Koń francuzki, który od czasów Karola W. stanął w rzędzie wysoce przez rycerstwo cenionych koni bojowych, nieschodzi przez ciąg tych wieków ze stanowiska raz zajętego. W całej starej Francyi zamiłowanie konia

293