9152S0401

który miał nieszczęście wsiąść do wozu dwiema krowami ciągnionego, a powożonego przez karla. Z miłości zapomniał rycerz że przez to uwłaczał godności swojego stanu, ależ i ukaran został surowo za to uchybienie, albowiem ta dla której na wszystko z ochotą się narażał, wzgardziła nim sromotnie. —

Drogi były w owe czasy tak niegodziwe, że niewiasty nawet uciekać się musiały do konieczności przebywania ich w lektykach czyli basternach, albo na koniu, już to rzymskim po damsku, już to północnym po męzku jeżdżąc sposobem.

Królowa Berta przędła na siodle w' podróżach swoich. Do dziś dnia w Pagerne gdzie się grób tej królowej znajduje, pokazują jej siodło opatrzone wydrążeniem przezna-czonem do wtykania kądzieli.

Niewiasty jeździły też i na krupie koni za jeźdźcami — i tak: żona Karola VII. w późniejszej nawet epoce od tej którą teraz opisujemy, wjeżdża do Toulouzy, na koniu białym, siedząc na krupie, za następcą tronu; a wjeż.dża pod baldachimem w herby Francyi ozdobnym i niesionym przez członków magistratu miasta w uroczystej odzieży.

§ i°7.

Koń w Anglii pod też czasy.

W Anglii Henryk II. zdobywa Irlandyą, Ryszard lwie serce, czynny bierze udział w wojnach krzyżowych, a jan bez ziemi ustawę kardynalną podpisuje w 112 i. Za pa-nowania Henryka I. wprowadzono do Anglii konie arabskie. Alexander I. król szkocki ofiarował kościołowi św. Andrzeja między innemi darami konia tureckiego i zbroję.

296