443
na nerwy środkowego mózgu i wywołać tamże świadomość plastycznego przedmiotu.
W stereoskopach, zmienionych przez Brewstera a dziś powszechnie używanych, nakładanie tych dwóch obrazów w oczach odbywa się za pośrednictwem dwóch pryzm, mających kształt soczewek zbierających. Fig. 242 przedstawia bieg promieni i za-Ł ry sadę takiego stereoskopu. Obydwa ry
Av<-
-jB
L E
Fis. 242.
sunki ab i a' b' z których pierwszy prawemu, drugi lewemu oku odpowiada, a które przy prawidłowem położeniu względnie do swego przedmiotu AB nakrywałyby się w części nawzajem, jak to fig. 240 okazuje, rozsuwa się o tyle, aby każdy z nich osobno leżał; potem umieszcza przed prawem okiem pryzmę P o małym kącie łamiącym, którego krawędź na lewo jest obrócona, a przed lewem okiem w tćj samćj odległości co tamta, taką samą pryzmę Q. z krawędzią łamiącą, obróconą na prawo. Przez pryzmę P dla załamania się w niej promieni aH i bB, podobnie jak w soczewce dwuwypukłej, przed którą się znajduje przedmiot wewnątrz odległości ognisko-wśj, widzi prawe oko rysunek ab na lewo, lewe zaś tak samo znowu przez pryzmę Q rysunek a'b' nieco na prawo poniekąd wysunięty. Wskutek tego, patrząc razem obydwoma oczyma przez P i Q widzi się tylko jeden przedmiot w miejscu AB w odległości wyraźnego widzenia, gdzie zupełne nakładanie się domniemanych obrazów obu tych 'rysunków ab i a'b' następuje i dla tego też rysunek przedmiotu AB przedstawia się z całkiem dokładnemi wypukłościami, jeśli tylko obie pryzmy P i Q, promieniom przechodzącym nadają jednakowe zboczenia, t. j. jeśli soczewki do stereoskopu użyte są zupełnie identyczne. Brewster osiągnął ten cel, umieszczając jednę połowę soczewki dwuwypukłćj, przeciętćj na dwoje, przed prawem, a drugą jćj połowę przed lewem okiem w rzeczony sposób, jak to wyobraża fig. 242. Obszerniej o stereoskopach w tomie dodat-