skan153

Agresywne bodźce akustyczne (hałas), oprócz szkodliwego ich działania na ucho środkowe i wewnętrzne, są przyczyną pośredniego (na drodze odruchowej) zaburzenia wielu czynności ustroju: zmienia się czynność układu krążenia (skłonność do tachykardii, zwiększenie ciśnienia tętniczego), układu pokarmowego (zaburzenia wydzielania oraz motoryki żołądka i jelit), układu oddechowego (obniżenie częstości oddychania i zwiększenie amplitudy ruchów oddechowych), układu nerwowego (drażliwość, zaburzenia snu). Zmienia się czynność układu dokrewnego (rozwija się mianowicie typowy odczyn stresowy). Uraz akustyczny jest przyczyną tzw. odruchu psychogal-wanicznego: obniża się oporność elektryczna skóry (przyczyną jest prawdopodobnie większa jej wilgotność w następstwie zwiększenia wydzielania potu). W sumie ujemne skutki hałasu o znacznym natężeniu wpływają zdecydowanie negatywnie na wydolność fizyczną i psychiczną ustroju.

Działanie ultradźwięków. Fale ultradźwiękowe mają częstotliwość wyższą niż 20000 Hz (tj. nie są bodźcami akustycznymi odbieranymi przez narząd słuchu człowieka); znajdują zastosowanie w diagnostyce i terapii. Ich działanie lecznicze wynika z miejscowego podniesienia temperatury tkanek (utrata energii ultradźwięków, a więc podwyższenie temperatury tkanki, jest szczególnie wyraźna na granicy tkanek niejednorodnych pod względem fizykochemicznym). Wiele urządzeń technicznych jest źródłem ultradźwięków; przekazywane przez powietrze na organizm człowieka ultradźwięki mogą powodować nie tylko zmiany metaboliczne (wykazywano nasilenie procesów fosforylacji tlenowej), ale i podostry stan zapalny licznych tkanek. Opisano liczne zmiany czynnościowe, składające się na obraz „choroby ultradźwiękowej”: wybitne zmiany zapisu elektroencefalograficznego, zaburzenia snu, zaburzenia błędnikowe, zmiany ciśnienia tętniczego.

6.1.4.

Działanie podwyższonej i obniżonej temperatury otoczenia

Zarówno zbyt wysoka, jak i zbyt niska temperatura może być czynnikiem chorobotwórczym. Działanie ogólne na ustrój temperatury podwyższonej (hi-pertermia), a także obniżonej (hipotermia) omówiono w rozdziale 10.

6.1.4.1.

Działanie miejscowe podwyższonej temperatury

Afekty miejscowego działania podwyższonej temperatury zależą od nasilenia bodźca termicznego oraz długości czasu jego działania na tkanki; jeśli Przyczyną była gorąca ciecz lub rozpalone ciało stałe, pewne znaczenie może