.
■ MN = PM. ip, zatem MM' =■
727 PM2. n<
a siła
f=-
V
iji. sin p> P
A że <p' — <p — ip, zatem cos p>' - cos ę cos ip -)- sin ę sin ip, dla bardzo małej wielkości zaś kąta cos tp =1, sin tp — tp, więc cos f'=cos p,~\-ip sin <p, czyli tp sin <p - cos p'—cos p,
1
a f — — (cos <p' — cos r).
V
Podobnie też dla cząstek strumienia, bezpośrednio po MM' następujących.,- jak M' M", M" M'", i t. d., oznaczywszy kąty AM" P, AM'"P...., głoskami p", p a siły, prostopadłe do płaszczyzny PAD, które te cząstki na punkt P wywierają, przeż /'' f" i t. d., mamy
1 1
f" — — («» P " ~ cos T')’ f" = ~ (cos T> "> — p") i t. d.
Wszystkie te siły składają się w jedne, sumę; zatem siła, z jaką kawałek strumienia MM'" działa na P, będzie = /*—|— f -|-1
~ {cos <p'" — cos p), i z tego samego powodu, położywszy kąt
•ALP zrH także działanie kawałka ML na tenże sam punkt A 1
równe — (cos a — cos p). Jeżeli tedy punkt M posunie się
w miejsce A, punkt zaś L w nieskończoność, w którym to przypadku kąt ź stanie się nieskończenie małym, zatem cos a = i, a kąt p — PAD prostym, zatem cos p — 0, będzie siła, z jaką kawałek strumienia, ciągnący się od A ku iD, działa na biegun
1
■ magnetyczny /', proporcyonalną do ilości — , a że tak samo
ma się z kawałkiem strumienia, idącym od C do A, więc ilość
2
— jest miarą siły, jaką drut CD, prowadzący strumień wolta-
iczny, wywiera na punkt P. Działanie przeto elektromagnetyczne strumienia CD jest w istocie odwrotnie propojrcyonalne do odległości magnetycznego punktu P od prostej linii CD, wystawiającej kierunek tego strumienia.