FizykaII87701

871

Dla zbadania, jak sig rozmaite ciała atermaniczne zachowują względem ciemnych promieni różnych źródeł ciepła, wycinał Meli oni *) z cienkiej blachy miedzianej równe płytki okrągłe, nieco większe, niż otwór metalicznego reflektora na jednym końcu kolumny termoelektrycznej, okopcał takowe z jednej strony, a z drugiej powlekał warstewką tej materyi, której moc pochłaniania chciał wynaleźć. Tak przyrządzone szybki umieszczał on kolejno przed rzeczonym otworem ostrokręgowego reflektora, obracając poczernioną stronę do kolumny, a powleczoną innem ciałem do źródła ciepła. Promienie tegoż, padające na przednią powierzchnię przeszedłszy przez płytkę miedzianą wychodzą z kopcia, którego moc promieniowania jest bardzo znaczna, i dostają się do kolumny, poczem igła multiplikatora zaczyna drgania swoje odbywać, póki się nie uspokoi w nowem położeniu równowagi. Wypadki doświadczeń Melloniego są zestawione w następującej tabelce:

Nazwa dał.	Lampa Lo-catella.	Żarząca się platyna.	Miedź ogrz ma na 100° C. | na 100° C.
Kopeć smolny (sadze) .	100	100	100	100
Biel ołowiana (blejwas) .	53	56	89 •	100
Rybi klej.........	52	54	64	91
Tusz.......... .	06	95	87	85
Gumilaka........	43	47	70	72
Czysta miedź......	14 0	13-5	13	13

Moc pochłaniania sadzy czyli kopcia smolnego była oznaczona w ten sposób, iż płytkę miedzianą, z obu stron okopconą, umieszczano przed reflektorem kolumny i następnie uważano odchylenie igły multiplikatora, przez nią sprawione. Siłę, temu odchyleniu odpowiednią, wzięto za miarę mocy pochłaniania ciepła i oznaczono powyższą liczbą 100. Kopeć okazuje więc dla Promieni z wszystkich źródeł ciepła jednakową absorbcyę i jest dotychczas jedynem ciałem, które posiada tę znamienitą wła-

') Poggend Annalen. T. 35.