Image
46

135

przez zaprowadzenie w dniu dzisiejszym wzorowej szkoły do metody Lankastra , zastosowanej w wolnem mieście Krakowa, prócz ukontentowania powszedniego, którym cała publiczność tego miasta przejętą została, zasługują na to, aby winne odebrał podziękowanie, od osób kierunkiem publicznój instrukcyi zaszczyconych. Dozór główny szkół początkowych miasta Krakowa i jego okręgu, znajduje się być w najświetniejszem zdarzeniu dopełnienia swych obowiązków, gdy wysoce ceniąc tę tak wielką W. Krzyżanowskiego dla rodzinnej ziemi posługę, oświadcza mu najczulsze podziękowanie, za podjęte w dokonaniu tego usiłowania trudy, zaręczając mu wdzięczność od wszystkich, na których pożytki tak użytecznego w zawodzie naukowym dzieła, spływać będą. W Krakowie dnia 6 Września 1819 r.

X. Łańcucki Scholastyk prezyd. — Sloniński S.

Krzyżanowski z powrotem do Lublina, zajął się urządzeniem tegoż rodzaju szkółek. Staszic, zastępujący w Kwietniu 1820, ministra oświecenia, mianuje go organizatorem szkól Lankastrow-skich i niedzielnych. Kiedy w 1823 r. miał opuścić Lublin, pzezes Rady Obywatelskiej Województwa Lubelskiego, pod datą 30 Października t. r. tak chlubne wydaje mu świadeetwo:

„Stosownie do Uchwały Rady Obywatelskiej na posiedzeniu normalnem w miesiącu Październiku r. b. przyjętej, ma obowiązek oświadczyć, że W. Jan Kanty Krzyżanowski, professor w szkołach Wojewódzkich Lubelskich, w dwónasloletniem poświęceniu się swojemu zawodowi, nietylko do kształcenia się młodzi krajowej, z gorliwą przykładał się usilnością i tym godnym szacunku czynem, słusznie ha wdzięczność obywateli zasłużył, lecz jeszcze przy pierwszym zakładzie wzajemnego uczenia, szkoły w Lublinie, potrzebnych jej nauczycielowi udzieliwszy wzorów, do dalszego tej pożytecznej szkoły rozszerzenia się i wzrostu, sam wyraźnie przyłożył się, i podwojona w powołaniu nauczycielskim praca, nadwerężenia zdrowia tegoż, widoczną została przyczyną. W skutek przeto powyższej uchwały, oddając przymiotom Krzyżanowskiego zasłużoną sprawiedliwość, ma zarazem chlubny dla siebie obowiązek, względem rządu krajowego tegoż polecić zasługi i jego gorliwości w rzeczy publicznej, godne pomięci wydać świadectwo. W Lublinie d. 30 Października 1823 r.

Joachim Owidzki.

Krzyżanowski przybył do Warszawy jako wezwany na członka czynnego Towarzystwa Ksiąg Elementarnych, w Kommissyi Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W roku 1825, mianowany professorem chemii w szkole wojskowej aplikacyjnej. W roku 1829^ obok powyższych obowiązków, przeznaczony na inspektora generalnego w Uniwersytecie Warszawskim. W r. 1831 wyjechał do Krakowa, ale w końcu tegoż roku, powrócił do Warszawy. Z końcem roku 1833, po utworzeniu Rady Wychowania, mianowany jej członkiem, miał sobie jednocześnie powierzone obowiązki, już to Prezydującego w Komitecie egzaminacyjnym, już dyrektora kursów dodatkowych, już nakoniec honorowego kuratora nowo utworzonego Instytutu Szlacheckiego w Warszawie. W roku 1839, otrzymał wysłużoną całkowitą emeryturę, mimo to nie opuszczał swoich obowiązków, i jako członek honorowy Rady Wychowania, do ostatniej chwili życia pracował. Przyciśniony wiekiem, znękany pracą i cierpieniami fizycznemi, dotknięty boleśnie zgonem małżonki, umarł w 65 roku życia. Przeżył Krzyżanowski wielkie