KSE6153 II L52

300

1648

4.    Archimandryta Kijowski będąc u Chmielą •skryte z mm miewał rady, którego w kilku set koni Jtonorifice Chmiel odesłał nazad do Kijowa.

5.    Przyczyna rebeliej tej oppre.ssye Kozaków od Komissa-rzów^T, którzy każdemu Kozakowi co tydzień to lisa kazali dawać’, albo pieniądzmi trzy flor., rybę choć jako największą uło wil, co plotka to Kozakowi, co główna, to Panu.

6.    Drugi m torturis zgodził się we wszystkiem z pierwszym, to tylko przydał, że Chmielnicki Jud pod Zamoście posłał, Przydał i to, że skoro Król będzie, i wojna i te bunty ustaną zaraz.

7.    Trzeci przydał,iż nazajutrz mieli uciekać Kozacy,! chcieli, gdyby nasi z pod Piławiec byli nie uciekli. Jakoż siła mo-łojców poczęło się było rozchodzić; ale Chmiel po drogach straż porozsadzał, którzy częścią zabijali, częścią do Chmielnickiego przywodzili uciekających; a •Chmiel im kazał zadawać męki, wieszać, ćwiertować etc. o to, iż uchodzili.

8.    Drugie konfessata zpode Lwowa. O Lwowie powieda-ją, iż się okupił. Murza, który jest z Tatarami przy Chmielnickim, odmawiał go, żeby dalej nie gonił Lachów, bo któż się za niemi nagoni od strachu? i wskroś ziemi przypadną. Do tego ciężko będzie w te grudy uchodzić Tatarom z plonem, bachmaty sobie popsują. Ale kiedy na cię będą następować z wojskiem, tedy wtenczas przyjdzie Tokaj Bej z Ordą i będzie wojował z tobą przeciwko Lachom. Przydał i to, iż Chmiel złej woli na Xcia Wiśuiowdeckiego, i kiedyby go dostał tylko, toby wszystko wojsko Polskie za cyfrę nie ważył, ale pierwsze czoło miałoby wojsko Zaporowskie; a Lachy w Zydyby się obrócili

Po przeczytaniu tych konfessat justyfikował się P. Podczaszy Koronny i prosił, aby przynamniej nie wszyscy cm~ demnati zostawali, ale sit Jurata inquisitio (aczci to nowe forum musiało być« -sądzić kogo o to, kto słabe mając mres, przed potęgą uszedłszy nieprzyjacielską, florem nobiJitatis, florem imli-tiae sahauit), za którą WMMciom putctnmt winni i niewinni.

Przyszedł potem Pruski Poseł na audyeneyą, którego morę solito złączywszy sie z Senatem słuchaliśmy. Czynił kon-