Magazyn6

0401

96

AKCYZA — AKREDYTYWY

ną w wysokości wartości przedmiotu przestępstwa.

4. Postępowanie w sprawach o naruszenie przepisów akcyzowch. Wobec różnorodności przepisów, stanowiących podstawę prawną ochrony karnej akcyz, nie może być mowy o jednolitem postępowaniu w tych sprawach. W tych wypadkach, w których podstawą ochrony są przepisy ustawy karnej skarbowej, postępowanie będzie się odbywało na zasadach unormowanych przez tę ustawę. W wypadkach, gdzie podstawą ochrony jest Ordynacja Podatkowa, kwestje proceduralne będą normowane przez jej przepisy. Przy naruszeniach postanowień R. P. R. z 27. X. 1933 r. Dz. U. R. P. 84/614 o podatku od uboju, postępowanie pędzie się toczyło na zasadach wskazanych w art. 11 tegoż rozporządzenia oraz na zasadach ogólnych postępowania kai no-administracj jnego (R. P. R. z 22. III. 1928 r. Dz. U. R. P. 38/365), a także na zasadzie przepisów kodeksu postępowania karnego. Grzywnę w wysokości od 5—1 000 zł, o ile dany czyn nie ulega karze surowszej według innych przepisów, orzekają urzędy skarbowe, od których decyzji można się odwołać do Izby Skarbowej w ciągu dni 14. Przekazanie sprawy na drogę sądową odbywa się na zasadzie art. 640 k. p. k. Skazany w trybie postępowania karno-administracyjnego winien w ciągu 7 dni od ogłoszenia orzeczenia skazującego zażądać skierowania sprawy na drogę sądową. Władza administracyjna może orzeczenie swe cofnąć, w przeciwnym wypadku przesyła akta sprawy właściwemu Sądowi Okręgowemu. Orzeczenie władzy administracyjnej zastępuje prawomocny akt oskarżenia, władza ta może również popu rać oskarżenie zamiast lub obok prokuratora. Sąd rozpatruje sprawę w składzie jednego sędziego, przyczem nie jest on związany wymiarem kary, wyznaczonym w orzeczeniu władzy, lecz może nawet karę tę podwyższyć. Na rozprawie wolno odczytywać zapiski dochodzenia 1 inne części aktu postępowania administracyjnego. Od wyroku sądu służy jedynie kasacja do Sądu Najwyższego. Oskarżony może jednak aż do rozpoczęcia postępowania dowodowego cofnąć żądanie skierowania sprawy na drogę sądową, a wówczas prawomocnem staje się orzeczenie władzy administracyjnej.

Przy naruszeniu ustawy z 22. VII. 1935 r. Dz. U. R. P. 90/630 w bi zmieniu ust.

z 5. XI. 1931 r. Dz. U. R. P. 101/770 o uregulowaniu obrotu cukrem, przepisy normu jące procedurę znajdziemy w art. 14 tej ustawy, a także w rozporządzeniu o postępowaniu karno-administracyjnem i k. p. k. W tych wypadkach orzekanie kar należy do władzy drugiej instancji. Od takiej decyzji można się odwołać bądź do trzeciej instancji, której decyzja jest już ostateczna, bądź do Sądu Okręgowego według właściwości. Od wyroku tego sądu służy tylko kasacja.

R. Lemkin.

Aklimatyzacja.

Aklimatyzacją nazywamy przystosowanie się organów ludzkich, zwierzęcych i roślinnych do odmiennych warunków klimatycznych — z zachowaniem sił i zdrowia. Skala zdolności przystosowania się jest, zarówno dla całych grup organizmów, jak i poszczególnych jednostek, dość znaczna, przyczem stosunkowo duże podobieństwo pod tym względem zachodzi między ludźmi i zwierzętami. Naogół łatwość przystosowania się potęguje się w miarę wzrostu podobieństwa warunków klimatycznych siedziby nowej do warunków w siedzibie dawnej. W wypadkach klimatów różnych ważnem i decydującem dla możliwości przystosowania się jest podobieństwo klimatyczne (temperatura i wilgotność powietrza) przynajmniej części roku siedziby dawnej do klimatu w siedzibie nowej, czem też należy tłumaczyć stosunkową łatwość przystosowania się Europejczyków południowych (Hiszpanów i Portugalczyków, Włochów, Greków, pld. Francuzów) do nizinnego klimatu tropikalnego w przeciwieństwie do północnych, dla których dłuższy pobyt w tych okolicach jest niemożliwy.

Problem aklimatyzacji nabrał ogromnego znaczenia z chwilą rozpoczęcia przez państwa europejskie racjonalnej gospodarki ko-lonjalnej na zajętych Obszarach, w następstwie czego powstają specjalne doświadczalne instytuty aklimatyzacyjne, z których

pierwszy założono w Paryżu w 1860 r.

W. Al.

Akredytywy.

Z punktu widzenia czynności bankowych akredytywy należą do grupy operacyj komisowych, czyli zleconych, wbrew swej