FizykaII02801

23

t. j. punkta, odclaloiie o ml od punktu początkowego, posiadają wówczas chyżość taką samą i w tę samą stronę zwróconą, jak punkt początkowy; punkta zaś, które od tych o V₂ 1 są oddalone, mają co do wielkości taką samą chyżość, jak on, co do kierunku zaś wprost przeciwną. Wszystkie inne punkta tego rzędu, do których drganie dostało się w tym czasie, znajdują się wtedy po za miejscami swej równowagi. Tak np. punkt w oddaleniu x — 0+74 ^raa odchylenie

23

Na kawałkach tedy linii szeregowej, począwszy od x = ml do x — {in + 72) -7 są wówczas dane punktu po jednej stronie; na kawałkach zaś jej od X — (w. + 72 1) do x = (m. + T) 1 po stronie przeciwnej miejsc równowagi w szyku falowym rozłożone. Z wyrażeń (I) i (II) okazuje się, że wprawdzie natężenie

2an

drgania c - —— punktów szeregu zawisło od ich czasu drgnie-

nia T, a tern samem od długości ich fali 1—VT, lecz dalekość drgań ts — a od / jest niezależną. Dlatego dalekość drgania mo-lekułów może hyć znacznie mniejsza od 74 7 ^a cała droga, w ciągu jednej oscylacyi molekułu odbyta, daleko mniejsza od długości jednej fali.

§ 5. Składanie ruchów falowych. Interferencya, czyli przecinanie się fal. Na mocy § 81 w T. I. dają się na każdy punkt ruchomy równocześnie przenosić rozmaite ruchy, które składając się według prawideł mechaniki, przedstawiają tak zwany ruch złożony. Gdy więc dwie fale zejdą się w jednem miejscu danego szeregu punktów materyalnych, wówczas punkt, znajdujący się tamże w stanie równowagi lub w pewnśj fazie ruchu, przechodzi w drganie, wypadające ze składu obu tych drgań,