page0230

228

PLATÓW

I.    Z tytułem książki i z nazwiskiem autora jako platońskie, wymienia Arystoteles: i) Timeusza; 2) Rzeczpospolite; 3) Prawa¹).

II.    Z tytułem książki, choć bez nazwiska autora, ale z widoczną a 11 u z y ą do je go osoby: 4) Fedona; 5) Fe-drusa; 6) Biesiadę²).

III.    Z tytułem książki, bez nazwiska autora i bez wyraźnej alluzyi do jego osoby: 7) Gorgiasza; 8) Menona; 9) Hippiasza mniejszego; 10) Mencxcna ³).

IV.    Bez tytułu książki, ale z nazwiskiem Platona: 11) Teeteta; 12) Fileba; [3) Sofistę⁴).

*) Bardzo często cytowany Timeusz n. p. de anim. I. 2. p. 404 b; IP<xtu>v £v riń Tifiauo etc ; a tak samo Rzeczpospolita: £v Tfj ITo/rreią "rj nXa-:o>vc^ (Polit. II.

I.    p. 1261 a). Rzadziej przytaczane są Prawa, ale zawsze jako dzieło Platona: lTXa-T<ov ok terj; .Nópou; ypaąt.jy (Polit. II 7. p 1266 b.) lub IIXa?tov £v ~6ię Sopoię (ibid

II.    9. p. 1271 b) i t. d.

²)    Fedona cytuje Arist. Met. I. o. p 991 b. i w kilku innych miejscach przy rozbieraniu teoryi platońskich idei. Fedrusa bez autora wymienia Arist. F heter.

III.    7. p. i4oSb; ale w dwóch miejscach innych {Top. VI. 3. p tąob; Met. XII. 6. p. 1071 b) przypisuje Platonowi defmicyę duszy, która się tylko znajduje w Fcdru-sie. Nareszcie że Biesiadę uważał za platońska, dowodzą słowa: kathŚTOp £v 70t; £pti)-:r/.ótę Xóy«; Guev Aeyorra tov \ptatospivr₍v (Polit. II 4. p. 1262 b), bo dowcip Ary-stofanesa tuta) przytoczony znajduje sie w Sympozyum, a przytoczony jest z powodu teoryi politycznej Platona, którą Arystoteles właśnie rozbiera. Nie może być alluzyi jaśniejszej.

³)    Gorgiasza czytamy pod taką formułką: eo<77rep xoi ó K«XXtxX% bt Topyla yć’ypa~"at X£y<>>v (de sophist. elruch. 12 p. 173 a). Chociaż źad lćj nie robi Arystoteles alluzyi do Platona, wynika jednak z przytoczonego ustępu, że znał ten sam dialog, który znajduje się w naszych wydaniach. Podobnież Men on cytowany jako o ev rtT> \Itvwvt Xóyoę (Analyt. prior. II. 2 1. p. 67 a i jeszcze kilka razy) a cytowany przy rozbiorze nauk platońskich. Hippiasz mniejszy raz przytoczony (ev r-o Iturią — Met. V. 29. p. 1025 a) i w takim związku, że alluzya do platońskiego pochodzenia niezupełnie nieprawdopodobna. Co zaś do Meneiena, to cytat z niego zrobiony: o yap X£y£i ihozpitr^ sv Tto TitttTatpup etc. (Rhetor. III. 14. p. 1415 b) niewątpliwie z naszego dialogu pochodzi; Ueberweg jednak wolałby (p. 143) odmówić go Platonowi. a przypisać jego bratu Glaukonowi, o czem późnićj,

⁴) Fileb nie wymieniony, ale ustęp z niego przytoczony jako platoński (.Eth. Nicom. X. 2. p. 117 — b). Podobnież Te et et nigdzie nie nazwany, ale kilka zdań z niego podano jako platońskie {Met. IV. 5. p. Ioiob). Tak samo niektóre zdania przypisywane są Platonowi {Met. VI. 2 p 1026 b; XI. 8 p. 1064 b; de part. ani-mai. I. 2. p. 642 b), które znajdują się w Sofiście, choć tytuł nie podany. Jest zatem bardzo prawdopodobne, że Arystoteles trzy te dialogi uważał za platońskie

http://rcin.org.pl