450
szek. Dokładnem zbadaniem kości udowej zajęli się wspomniany anatom ze Strassburga, prof. Schwalbe, oraz Dr Bumiiller z Monachium; Schwalbe osądził, że to kość z uda człowieka, natomiast Bumiiller, który właśnie ową kość udową obrał za temat rozprawy doktorskiej*), udowodnił, że to kość uda małpiego. To też w końcu sam Dubois zgodził się ze sądem Virchowra, iż ów rzekomy Pithecanthropus erectus należy właściwie do małp Gibbonów2). O tych jednak szczegółach ani słówkiem nie wspomina Haeckel, ani K. C. Schneider3), ani R. H. Francó, który ma odwagę napisać te słowa4): »Dieser Aftenmensch (Pithecanthropus) stelit also die Reihe der unmittelbaren Men-schenahnen her, dass man mit erhobener Stirne die Lehre verkiinden darf, dass sich der Mensch aus einfacheren, noch mehr tierischen Wesen entwickelt habe«!
Nie możemy zaś lepiej zakończyć uwag na temat resztek kopalnianych hominis primigenii, jak przytaczając słowa kompetentnego w tej sprawie sędziego, profesora geologii w Zagrzebiu, Dra Gorjanović-Krambergera5). Wyliczywszy wszystkie różnice między człowiekiem obecnym a pierwotnym, tak on dalej powiada: »To streszczenie krótkie oraz moje uwagi wypowiedziane już o tym przedmiocie, pozwalają nam ocenić jasno, że znane dotychczas resztki ludzkie dyluwialne z doliny Neandru, ze Spy, z La Naulette, ze Szypki, Ochos i z Krapiny należą do tego samego gatunku, mianowicie do Homo primigenius. Wszelako uwagi nasze pozwalają także ocenić, że Homo primigenius prawie co do wszystkich właściwości swoich łączy się z człowiekiem obecnym, to znaczy, że od Homo primigenius
‘) Dr J. Bumiiller: Das menschliche Femur nebst Beitr&gen zur Kenntnis der AfTenfemora. Augsburg 1899, str. 32.
*) Dr J. Bumiiller: Aus der IJrzeit des Menschen. II Aufl. Koln 1907, str. 106 nastp. Nawet sam Klaatsch (Prof. Dr Hermann Klaatsch: Grundziige der Lehre Darwins. Mannheim 1904, str. 130) uznał, że ów Pithecanthropus erectus mógł być przodkiem Gibbona, a nie człowieka.
*) Dr Karl Catnilo Schneider: Ursprung und Wesen des Menschen. Leipzig-Wien 1908, str. 17.
*) R. H. France: Der heutige Stand der Darwin’schen Fragen. Leip-zig 1907, str. 22.
6) Der diluviale Mensch von Krapina und sein Verh<nis zum Menschen von Neandertal und Spy. Biolog. Centralbl. 1905, str. 810,