618
sorem prawa natury i ekonomii politycznej w uniwersytecie Jagiellońskim. W r. 1815 uzyskał stopień doktora obojga prawa, obok tego był patronem przy trybunale cywilnym 1-ej instancyi departamentu krakowskiego, któryto urząd od r. 1814 do śmierci piastował; był obrońcą skarbowym od r. 1822, członkiem komitetu prawodawczego rzeczypospolitej krakowskiej od 1818—-37 r., dziekanem wydziału prawnego w uniwersytecie od r. 1833 i professorem prawa rzymskiego i kościelnego, któreto nauki wykładał do r. 1848, poczem znowu otrzymał katedrę prawa natury i prawa karnego i zajmował ją aż do zgonu. Posłem na sejmach byłej rzeczypospolitej krakowskiej wybierany z akademii a częścią z gmin, zasiadał w latach 1818,1819,1820,1821,1822,1833. Umarł w Krakowie 1862 r. Wydał z druku: 1) De trissectione cujuscunqne anguh (Kraków, 1811, w 4-ce). 2) 0 historyi prawa natury i systematach różnych jego pisarzów (tamże, 1812, w 4-ce). 3.) 0 metodzie matematycznej
w ogólności, a w szczególności o sposobie nauczania matematyki elementarnej (tamże, 1813, w 8-ce). 4) Prawo natury prywatne, przez Fr. Zeillera, przekład z niemieckiego (tamże 1813, w 8-ce). 5) Źródło spokojności duszy,
które człowiek w swym własnym umyśle znajduje (tamże, 1814). 6) 0 potrzebie i prawnym początku i celu rządów (tamże, i815). 7) De necessifa-
te praeseriptionum in statu cwili (tamże, 1815). 8) Prawo natury rządowe
(tamże, 1815). 9) 0 istotnych zasadach nauki skarbowej (tamże, 1818).
10) Prawo narodów naturalne, połączone z praktyką państw europejskich (tamże, 1822). 11) Prawo natury prywatne, połączone z uwagami nad prawem rzymskiem, kodexem galicyjskim i francuzkim (tamże, 1825). 12)
0 początkach i postępach w nauce prawa natury, tudzież o > słotnych różnicach między dawnym a dzisiejszym sianem tej umiejętności (tamże, 1825). 13) Yindiciae juris naturae (tamże, 1828); toż samo po polsku: Rozprawa z ojcem Mateuszem o dziele, p. t. Prawo natury prywatne, 14) De Immu-nitate ecclesiastica (tamże, 1833). 15) Od roku 1834—1836 wydawał ze
szytami rodzaj czasopisma pod nazwą Themis, której wyszło 3 zeszyty, obejmujące po większej części własne prace Słotwińskiego. 16) Ustawodawstwo rzeczypospolitej krakowskiej (tamże, 1836). 17) 0 jurisdykcyi cywilnej
zewnętrznej (tamże, 1838). 18) 0 jurisdykcyi karnej zewnętrznej (tam
że, 1838). 19) lnstit.utionesjv.ris ecolesiastici (tamże, 1839—1840, 2 tomy). 20) Rys postępowania cywilnego w sądach wolnego miasta Krakowa, porównany z postępowaniem cywilnem w sądach galicyjskich (tamże, 1844). 21)
0 zaletach instytucyi hipotecznej u mieście Krakowie (tamże, 1850). 22)
Stan prawny dziedziców i włościan wynikający ze zniesienia pańszczyzny (tamże, 1851). 23) Uwagi nad sektą Rongiego i Czerskiego, odniesione do
charakterów istotnych, znamionujących Boską ob/awioną religiję (tamże, 1850). 24) Dzieje powszechne soboru trydenckiego (tamże, 1857). 25)
liiykiad naukowy konkordatu między J. S. Piusem IX i cesarzem Franciszkiem Józefem (tamże, 1858). 26) 0 początku i przedmiocie konkordatów
z powołania ustaw zabezpieczających u nas całość religii B. R. .1. kat.
1 wolność innych wyznań chrześcijańskich w Polsce (tamże, 1858). F. M. S.
Słotwiński (Konstanty), dyrektor zakładu naukowego imienia Ossolińskich, brat poprzedzającego, urodził się we w'si Dąbrówce, obwodzie Tarnowskim, Gałicyi austryjackiej, d. 30 Stycznia 1793 r. Szkoły początkowa odbył w Tarnowie, w 13 roku filozoficzne, zaś prawne w Krakowie w 17 roku życia. W r. 1817 obrawszy sobie zawńd wojskowy, otrzymał stopień podporucznika w artylleryi polskiej, a w dziewięć miesięcy później porucznika w pułku