Sarepta, miasto w Fenicyi, nad morzem Śródziemnem, na pół drogi do Sydonu i Tyra. Tu podczas głodu, który przez lat trzy trapił Izraela, mieszkał Elijasz prorok u wdowy ubogiej, której syna wskrzesił. Za czasu wojen krzyżowych wzmocniono jeszcze pert tameczny. Krzyżownicy założyli tu biskupstwo łacińskie i zbudowali kaplicę na cześć Elijasza proroka.
Sarepta, osada w gubernii Saratowskiej, w powiecie Carycyńskim, leży pod 48° 31' szerokości północnej i 62° 13' długości wschodniej, nad rzeką Sar-pą, odległa o 55 mil od urasta gubernijalnego Saratowa i o 4 mile od miasta powiatowego Carycyna. Ludność jej składa się z niemieckich osadników, braci Morawczyków, sprowadzonych tu za czascvv cesarzowej Katarzyny II. Trudnią się głównie rolnictwem, tudzież uprawą tytoniu i gorczycy; przyrządzają najlepszą w Rossyi musztardę, znaną pod imieniem sareptskiej. Domy w osadzie po większej części murowane, w nowszym stylu; ulice szerokie, foremne, drzewami po obydwóch stronach zasadzone; w środku osady znajduje się czworoboczny plac, w kolo domami murowanemi otoczony; z tych na wzmiankę zasługują dom piętrowy do wspólnej modlitwy, domy braci nieżonatych, sióstr niezamężnych, wdów, apteka, i t. d. W pośród placu bassen topolami zasadzony. Wpobliżu Sarepty leżą uzdrawiające wody słone. J-Sa...
Sargent (Epes), uczony amerykański, urodzony w 1816 r. w Gloucester w Stanie Massahussets, nauki szkolne odbył w Bostonie, uniwersyteckie w Harvard, gdzie pierwsze płody swego pióra zamieszczał w czasopiśmie przez uczniów uniwersytetu wydawańem. Zwiedziwszy wraz z ojcem Ros-syją, opisał kraj ten w swoich Szkicach z podróży po Rossyi. W 1836 roku napisał pięcio-aktowy historyczne dramat: Narzeczona z Genui (the Bridge of Genoa) z wielkiem powodzeniem na scenie bostońskiej przedstawiany. W następnym roku dał tragedyją Velasco, która mu zjednała sławę wybornego dramaturga. Sztuka ta zyskała poklask i wielokrotni© graną była w Londynie. Sargent był także głównym redaktorem pisma Atlas. Z pod jego pióra wyszło nadto wiele szacownych książek dla młodociannego wieku, jak: Bogactwo i zasługa (Weallh and Worth). W 1845 r. wyszły w Bostonie jego poezyje pod tytułem: Pieśni morskie (Songs of the Sea), odznaczające się bogactwem stylu i pełnem życia obrazowaniem. W 1855 dał dla teatru nową tragedyję Kapłanka (the Piiestess), osnutą na treści opery Norma. Opuściwszy za-wród dziennikarski, wydał kilka powieści i dzieł edukacyjnych, z których Zbiór wypisów wymowy (Standard speaker) doczekał się 15 wydań. Jego staraniem wyszedł w Bostonie Zbiór poetów angielskich. Żywoty Camphelfa, Collins’©, Goldsmith’a, Gray’a, Hood’a, Rogers’a, Benija. Frankiina i Henryka Clay, na czele każdego tomu umieszczone, z pod jego wyszły pióra.— Sargent (Jan Osborne), brat poprzedzającego, publicysta spółczesny, wydał kilka broszur z zakresu prawa i polityki; z tych, rozprawa O udoskonaleniu żeglug i parowej i wojny morskiej, kilkokrotnie w Anglii przedrukowana, była tłomaczona na kilka języków europejskich. Za prezydentury Fili morę wysyłany był do Chin w charakterze urzędowym.
Sarkander (Jan święty), urodził się na Szląsku, w Skoczowie, w księz-twie Cieszyńskiem, roku 1576 dnia 20 Grudnia. Ojca miał Grzegorza Maty-jasza, matkę Helenę Górecką z Kornicza. Z młodu od matki naukom oddany, i w Pradze na doktora filozofii promowany, udał się potem na teplogiją i w akademii Greckiej (w Styryi), wielką część pojąwszy Pisma świętego, na kapłaństwo jest poświęcony. Prowadził na tym urzędzie żywot apostolski pra—