0002301

ków do badania ówczesnej niestałej pisowni, przeto pozostawiono nietkniętemu jedynie wyrazy i odmiany w samej formie będące archaizmami, jak: barzo, wszytko, zatrzymawać, przyście, spóździć się, ni-gdziej, ledajako, materyej i t. p., wszystko inne zaś drukowano pisownią nowoczesną. Tern bardziej można było przyjąć, to za zasadę, że się ma przed sobą nie jakiś dokument historyczny, albo pomnik języka z XIV lub XV wieku, ale utwór literacki z początku XVII wieku. Wspomnieć i o tem należy, że w rękopismie są miejsca niektóre podkreślone. Są to zapewne ustępy wzięte z Alkoranu, albo takie, które tłómacz miał zamiar uzupełnić lub przerobić. Miejsca te drukowane są kursywa.

Przekład tedy Gułistanu przez Samuela Otwi-nowskiego dokonany, ma wartość głównie dla hi-storyi literatury i języka naszego; względnie zaś do przekładów nowoczesnych jest więcej dowolny niż wierny, i odznacza się wielu ujemnemi stronami,—nikt też z niego Gułistanu studyować nie będzie. Żeby jednak czytelników tego zabytku uchronić od konieczności szukania objaśnień po innych tłómaczeniach Gułistanu, lub podręcznikach historycznych i geograficznych, dajemy na samym końcu „Objaśnienia do nazwisk i wyrazów wschodniego pochodzenia," przez Otwinowskiego używanych, streszczone z kommentarzy, jakie do swoich tłóma-czeń dali Kazimirski i Defremery, oraz z innych odpowiednich źródeł.

/. J.