page0981

S73

Staphyin. - Starek

tyczne między protestantami skłoniły Staphyiusa do przejścia na wiarę katolicką. Zaraz po nawróceniu się przyjął służbę u biskupa wrocławskiego, założył wyborną szkołę w Neisse i biskup używał go do rady w sprawach reformy duchowieństwa. Cesarz Ferdynand I, mianował go r. 1551 radzcą, i jako taki zasiadał na licznych konferencyjach religijnych. Później powołał go do swej służby Albert V, książę brwarski, gdzie okazał wiele przysług dla uniwersytetu w Ingolstadt, ściągając do niego zdolnych professorów. Umarł Sta-phylus r. 1561. Sławny nasz Hozyjusz kładł go przed Janem Eyck, na czele kontrowersistów, i obrońcow wiary katolickiej. Chociaż świecki i żonaty, otrzymał za dyspensą Pawła IV papieża stopień doktora teologii. W r. 1562 cesarz Ferdynand przyznał mu szlachectwo, a książę bawarski nadał mu dobra ziemskie lennośeią. Staphyius pisał liczne dzieła po łacinie, które wydał syn jego Fryderyk Staphyius w Ingolstadt r. 1631 in folio.    L. R.

Stapleton (Tomasz), teolog angielski, urodził się ze znacznego domu Honfeld, w hrabstwie Sussex, uczył aię w uniwersytecie w Oxford. Zostawszy kanonikiem w Chichester, opuścił Angliję, za panowania Elżbiety, i zajmował się teologiją i językami biblijne im w uniwersytetach w Lowanium i Paryżu, w Douai został doktorem i professorem teologii. Król hiszpański mianował go professorem i kanonikiem w Lowanium, gdzie też umarł Stapleton roku 1598. Dzieła jego są następujące: de Principiis fider, de Successione Eccl. promilicu\um catholicum; de Justificatione; Antidota erajmeliea et apo-stolica contra nostri lemporis haereses (Antwerpija, 1595); de Maąntiudine Mo marnie Ecclesiae; de Pr imario Subjecto potestatis Ecclesiae; de Conciliis; de Primatu Pontiftcis Homani. Dzieła Stapletona wyszły razem we czterech tomach, in folio, w Paryżu, 1620.    L. R.

Stara Częstochowa, ob. Częstochowa..

Siara-Narew, tak zwane jezioro w królestwie Polskiem, gubernii Płockiej, powiecie Pułtuskim, we wsi Ponikiew, nad rzeką Narwią położone, ma rozległości morgów 1. Leży na płaszczyźnie w miejscu otwwrtem.

Stara Rusa, miasto starożytne, obecnie nie mające powiatu, w gubernii Nowogrodzkiej, nad rzeką Polistą, do rzeki Łowati wpadającą, odległe o 13% mil od miasta gubernijalnego Nowogrodu. Posiada warzelnie soli i zakład wód mineralnych (salinowych). Liczba mieszkańców jego wynosi 9,616 głów płci obojga (w r. I863J.    J. Sa...

Stara rzeka, tak zwane dwa jeziora, w Królestwie Polskiem, gubernii Płockiej, powiecie Ostrołęckim, we wsi Lęg-wiejski, gminie Zaszków, między rzeką Bugiem i Narwią położnie: jedno rozległe morgów 20, drugie 10, obadwa głębokie stóp 15

Stara sól, miasto w Galicy i, obwodzie Samborskim, 2 mile od Sambora odległe, posiada obfite źródło solne, z którego się też i magnezyja wydobywa; liczy 4,000 mieszkańców.

Stara Uszyca, miasto powiatowe gubernii Podolskiej, odległe o 14⁵/_e m. od miasta gubernijalnego Kamieńca podolskiego. Liczba mieszkańców jego wynosi 2,946 głów płc obojga (w r. 1863).    J. Sa...

St-arawieś, włość w Galicyi, obwodzie Sanockim, o milę od Jasienicy odległa, przed laty 18-tu posiadała u siebie kollegijum księży jezuitów.

Starek albo Starte (Jan August), urodził się roku 1741 w Schwerinie, w meklemburgskiem, z ojca tamecznego supenntendenta. W Getyndze uczył się teologii i języków wschodnich. Najprzód był professorem w instytucie założonym przez Bischmga w Petersburgu. Tu zabrawszy znajomość z wielu