scandjvutmp11301

Modelowanie. 253

mocujcie grzyb do podstawy. Porysujcie patyczkiem podstawę i powtykajcie dookoła mchu — grzyby będą wyglądały lepiej, a gdy jutro pomalujemy (na jaki kolor?), nikt nie pozna, że nie są prawdziwe (ryc. 30).

Następnie wychowawczyni rozdaje dzieciom jeszcze po kawałku gliny i zachęca do wykonania jakiej roboty własnego pomysłu.

Kilkoro dzieci ulepiło małe grzybki, wobec czego wychowawczyni poradziła im przylepić je u stóp dużego.

Piasek.

Małe dzieci do lat 5-ciu mają jeszcze za słabe dłonie do gniecenia gliny; znacznie dla nich odpowiedniejszym materjałem będzie piasek. Zabawa z piaskiem nabiera większego uroku w lecie, kiedy dziecko w ogrodzie lub na podwórku ma przed sobą większą ilość piasku.

Chcąc, by dzieci nie roznosiły piasku po całem podwórku, należy do tego przeznaczyć jakieś ustronne miejsce i zrobić rodzaj skrzyni (długości i szerokości zależne od miejsca, cztery, pięć metrów, — wysokości dwóch desek, może być skrzynia bez dna).

Dzieci, wszedłszy w środek, mogą się bezpiecznie bawić przez kilka godzin, nie zawadzając nikomu, nie roznosząc piasku. W zimie trzymamy piasek w pokoju. Do przechowania piasku trzeba mieć specjalny stół: „piaskownicę", z płytą, która posiada wgłębienie na 10 cm, wyłożone blachą cynkową do umieszczenia tam wilgotnego piasku. Nad płytą umieszczona jest dookoła rama drewniana, wysokości 7 cm, co zabezpiecza od rozsypywania piasku, względnie spadanie ze stołu przedmiotów zrobionych z piasku przez dzieci.

Rzeczny piasek do tego użytku będzie najodpowiedniejszy, należy go jednak poprzednio oczyścić, przemywa-