scandjvutmpac01

342

Wybaw nas, Ojcze, od złego. Co prawość serca naszego Kazi, co smutkiem nas truje, I wieczną rozpacz gotuje.

Pieśń o wielkości Boga.

17.

śpiew. X. Walczyńskiej

:£

O Ty Przed - wie - czny, któ - ry lat ty - sią - ce,

Czy rzucę okiem po tej nędznej ziemi.

Gdzie pełza robak pod stopy mojemi,

Czy w Twe błękitne niebo wzrok zanurzę, Wszędzie Cię szukam po całej naturze.

Tyluś naturę ubogacił wdzięki,

Wszędzieś wycisnął ślady Twojej ręki, Wciąż mi Twe dzieła zastępują drogę,

A Ciebie, Stwórco, obaczyć nie mogę.

I któż Ty jesteś, Panie niezmierzony?

Musisz być mocnym, kiedy ciskasz gromy; Musisz być dobrym, kiedyś miłość stworzył,

I dla śmiertelnych niebiosa otworzył.

Dziś oczy moje zakryte pomrokiem,

Czuję Cię w sercu, lecz nie Widzę okiem. Obym Cię Panie ujrzał jakim cudem, Jakim Ty jesteś, śpiewałbym przed ludem.