Sponsorzy2301

Nie rzekną ml wojownicy:

„Syn twój, ojca swego godny,

Lecl.w boje nieodrodny,

Jak grom w czńsle nawałnicy.”

Będę żyła w ojców ziemi,

Jak cudzoziemka z obcemi!

Powiedzą: „Syn jej jest wiatru Igrzyskiem;

„Nie poległ śmiercią mężnych za ojczyznę czczoną, Tylko w zacieniu liści, na drzewie poblizkiem, Grobowiec mu zawieszono.”

Już go niema! Śmierć sroga szczęście ml wyrywa, Byłam matką, — i teraz czuję nieszczęśliwa,

Że w sercu mojćm, ukradką,

Myśl tę pieszczę.

Że ja jeszcze Jestem matką!

pbSe&hmes

GOSPODYNI ARABSKIEJ.

A miesektgeid z nami. Ziemia w mocy waszćj jest....

Gknezys* Rozdział XXXIV.

dy w tym szczęśliwym kraju nic ci nie wesoło,

Ani wśród pszennych łanów', ani w' palmy cieniu,

W oblltości i spocziifenlu;

Choć się na głos twój miły, wznosi pierś młodzieńcza Sióstr naszych, których w wieczór kręcące się koło Tańcem nadbrzeże uwieńcza,

Żegnaj biały w'ędrow^rcze! Sama, o cię w trwodze, Bystrookiego konia toblem osiodłała,

By clę nie rzucił o głazy na drodze.

Ziemię kopytem kopie, a krzyż jego rnłudy Zwięzły, stoczysty, lśniący jest jak czarna skała, Wygładzona prądem wody.