07
Ten krótki życLrys Franciszka Siarczyńskiego, jest wymownym dowodem, poczciwych prac, i zasług znakomitego pisarza. Całem życiem swojóm, poświeceniem dla wzbogacenia ważnej gałęzi historycznej literatury polskiej, nabył prawa do naszej części, i clilubnój pamięci.
(A) Wyliczymy tu drobniejsze pisma Fr. Siarczyńskiego.
1. Sztuka ogrodnicza, około ogrodilo kwiatowych, kuchennych, i zadów, z przydatkiem niektórych ciekawych i ułytecznych wiadomości. Kraków, u Grebla, 1780. Czwarte wydanie w Łucku, 1803. (Jt-itto zebranie wiadomośći z dziel niemieckich, mających wziętośó podówczas).
2. Uwaga na koszta pogrzebowe, w Wiedn.u, w Wrocławiu, 1781 r. 8-ka. (Druk Wrocławski).
8. Dykcyo \arzyk geograficzny, a angielskiego p. Echarda. (Przekład z fi ancuzku ęo): z dodatkiem
zaszłych odmian, i umieszczeniem wielu miast i prowincyj polskich. W Warszawie u Dufoura. 8ka, 8 tomy.
4. Historya polityczna retoolucyi amerykańskiej, Rajnala, z francuskiego przełożona. Warszawa, u Grella, 1783, 8-ka-
5. List Paryżanki do Podołania', czyli oryginał do kopii. 8-ka str. 16. 1784. Przedrukowany b. m. i r:
6. Listy moralne do utworzenia cnotliwego serca stosowne. (Oryginał angielski, p.zekład z niemieckiego). Kraków, u Grebla, 1788.. Gzv arte wydanie u Greblowój 1808 r. 8-ka. 2 tomy.
7. Zakus nad zaciekami wszechnicy ki akourkićj, czyli uwagi nad niektóremi tej akademii dy-sertacyami. Warszawa u Dulom i b. r. (1788). To pisemko krytyczne, w któróm rozbiór rozpraw professora Trzcińskiego jest pióra Siarczyńskiego, ściągnął na wydawców złośliwą odpowiedź p. n.: Rozbiór Zakusj nad zaciekami i t. p.: w tójłe formie i drukarni.
8. Pochwała Sta^ława Szczęsnego Potockiego generała ariyltryi koronnij. Warszawa u Pijarów 1789 r.
Stanisław Szczęsny Potocki wojewoda Ruski, wsławił się wtedy uspokojeniom buntów ukraińskich, i przyniósłszy w darze 12 dział i klejnoty żony swojój, był celem powszechnego uwielbienia. W tymże czasie wydał także pochwałę tegoż Szczęsnego, znany w literaturze naszój, mąż wielkich zasług, Stanisław Potocki minister oświecenia publicznego, którój później w zbiorze mów i pochwał swoich nie umieścił.
Pomijamy przekłady Siarczyńskiego, i małe rozprawki rozrzucone w różnych pismach; wspo-mnióć tu tylko musimy w rszczoh Iwowskiy umieszczone;
Uwagi i postrzeżenia czynione nad dziełem: „Dzieje panowania Zygmunta III, przez J. U. Niemcewicza-, wydane w Warszawie. 1819 r."
13