0395

o godzinie 8 przy naszych gorących i głośnych okrzykach na cześć prezydenta Rzeczypospolitej bandera narodowa wzniosła się i zawisła na gaflu. Jeszcze przemówił naczelnik Ocioszyń-ski, zwracając się do nas ze słowami zachęty, po czym załoga rozeszła się do swoich prac.

W południe odbyło się na statku śniadanie, na które zaprosiłem wszystkich inżynierów stoczni, z którymi wypadło mi pracować w ciągu pół roku. I gdy zwróciłem się do nich z przemówieniem pożegnalnym, powiedziałem, że dumny jestem i szczęśliwy, iż przypadło mi w udziale dowodzenie statkiem tak pięknym, na którego wykonanie złożyła się praca tylu ludzi, z których każdy był doskonałym fachowcem i od każdego doznałem chętnego poparcia. Żal mi było z nimi się rozstawać. Żal było pożegnać Augusta Cosulicha i Pietra Petronia. Augusto Cosu-lich odpowiedział mi w imieniu wszystkich i jeszcze raz złożył najlepsze życzenia.