066

Pr. limit [> <1 ud. pn 4. dr. hib.J. K Pkiiniwikny.ii *ft<ł*rov toktiltidngi’. Wiram 20OS. IśbN S3 204-M22-0 O by WNT

Rysunek 3.2

Pr. limit [> <1 ud. pn 4. dr. hib.J. K Pkiiniwikny.ii *ft<ł*rov toktiltidngi’. Wiram 20OS. IśbN S3 204-M22-0 O by WNT

KomflrVa pęchw-zyka odcłachowsAgo plaska

Schemat budowy pęcherzyka płucnego |pp>

Na szybkość wchłaniania gazów i par w drogach oddechowych wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: stężenie ksenobiotyków w powietrzu. wentylacja płuc. współczynnik podziału powictrzc/woda łkrewi, rozpuszczalność w wodzie, a także szybkość biotransfomtacji i wydalania z ustroju, niektóre z tych czynników mogą ulegać zmianom niezależnie od rodzaju, czasu i nasilenia pracy Retencja, czyli ilość (w procentach) zatrzymanego w drogach oddechowych kscnobiotyku. jest różna dla różnych związków i waha się w granicach od ok. 30 do ponad 90%. Retencja może ulegać zmianom w czasie wchłaniania aż do chwili ustalenia się równowagi między stężeniem związków w powietrzu i we krwi irys 3.3 i 3.4).

Rysunki 3.3, 3.4 -

Przebieg retencji w czasie inhalacji jiar ksenobiotyku

Retenc ja par w płucach; R - retencja, C Stężenie pjr w powietrzu wdychanym. C» - stężenie par w powietrzu wydychanym

ł>6

3. DROGI WCHŁANIANIA. METABOLIZM I WYDALANIE KSENOBIOTYKÓW