1064

8.1.1. Wykrój łamany walca obrotowego I

a) Skonstruować rzut poziomy i boczny walca obrotowego, wyciętego płaszczyznami a i P pionowo rzutującymi, odrzucając jego część powyżej płaszczyzny a i poniżej płaszczyzny P~ rys. 130a.

Ponieważ obie płaszczyzny prze

kroju nie są równoległe ani prostopadłe do osi walca, krzywymi przekroju całkowitego są dwie elipsy.

Konstruując elipsy przekrojów, poprzestano na ustaleniu punktów każdej z krzywych, pozwalających na ich wykreślenie metodą siatkową (p. 7.2. rys. 109)

b) Wykonujemy całkowity przekrój walca płaszczyzną a.

Ponieważ elipsę przekroju a można uważać za rzut równoległy okręgu podstawy walca na płaszczyznę a (kierunek rzutowania równoległy do osi walca i tworzących) i odwrotnie, końce osi głównych elipsy uzyskamy przecinając tworzące walca wychodzące z punktów okręgu podstawy, będących końcami dwóch prostopadłych średnic podstawy - odpowiednio: /, i t₂ oraz i t_Ą.

Ponieważ powierzchnia walca jest poziomo rzutująca, rzut poziomy elipsy jest okręgiem (średnica: \'-2\ 3'-4'), natomiast rzut boczny elipsą o osiach głównych: V"-2"\ 3"'-4'".

c)    W taki sam sposób postępujemy z przekrojem płaszczyzną p. Przecinamy cztery uprzednio wybrane tworzące /, t₂ i f₃-/₄, uzyskując punkty będące końcami dwóch osi głównych elipsy: 5 i 6 oraz 7 i 8.

y

Rzut poziomy elipsy przekroju jest okręgiem, pokrywającym się z podstawą walca, natomiast rzut boczny elipsą o osiach głównych 5-6 i 7-8 (rys. 130c).

d)    Elipsy przekroju a i P przecinają się w punkach 9 i 10 (rzut boczny), danych uprzednio w rzucie pionowym jako część wspólna płaszczyzn tnących a i p.

Grubą kreską wynikową rysujemy istotne w zadaniu (rys. 130a) części przekrojów a i P, ich krawędź wspólną (odcinek 9-10) oraz części tworzących konturowych pozostawianego fragmentu walca (rys. 130d).