182

Ćwiczenie 1

Możemy nawiązywać różnego rodzaju bliski kontakt fizyczny z dzieckiem, na przykład podnosić je, bujać, przesuwać, łagodnie nim potrząsać, itp. Jeżeli dziecko jest za ciężkie, aby je podnieść, to możemy wykorzystywać do zabawy tylko część ciała dziecka, na przykład rękę albo nogę. Przez cały czas łagodnie mówimy do dziecka. Możemy wymawiać też różne zabawne dźwięki. Staramy się, by dziecko coraz bardziej akceptow-ało z każdym dniem intensywniejszy kontakt fizyczny. Możemy także w różny sposób masować dziecko przedmiotami, jeżeli sprawia mu to przyjemność.

Ćwiczenie 2

W różnych sytuacjach w ciągu dnia wymawiamy przy dziecku jego imię. Jeżeli zareaguje zwróceniem głowy w naszą stronę, to nagradzamy je. Gdy dziecko zacznie reagować na imię, stopniowo zwiększamy odległość od niego.

Ćwiczenie 3

Siadamy z dzieckiem przed lustrem, tak abyśmy oboje mogli się w nim widzieć. Patrzymy w lustro. Dotykamy go. Nauczyciel robi różne miny do lustra: śmieszne, smutne, radosne. Obserwuj, czy dziecko cię naśladuje. Mów^r do dziecka o tym, co robisz.

Ćwiczenie 4

Jeżeli dziecko reaguje na własne imię, to sadzamy je przed lustrem. Pozwalamy dziecku uważnie przypatrzeć się, jak „działa” lustro, oraz go dotknąć. Zadąjemy pytanie: „Gdzie jest (imię)?” Pomagamy dziecku wskazać na siebie i na odbicie w lustrze. Ćwiczenie powtarzamy tak długo, aż dziecko będzie zdolne rozpoznać własne odbicie i skojarzyć je z imieniem.

Ćwiczenie 5

Gdy usłyszymy, że dziecko wydało jakiś dźwięk, natychmiast odpowiadamy mu, naśladując ten dźwięk. Czekamy na odpowiedź. Jeżeli dziecko odpowie, to nagradzamy je i okazujemy radość. Od czasu do czasu winniśmy powtarzać dźwięki, jakie wydaje dziecko, i sprawdzać, czy dziecko na nie odpowiada. Może się zdarzyć tak, że dziecko zacznie powtarzać nasze dźwięki. Jeżeli tak się stanie, to należy sprawdzić to kilkakrotnie, aby się upewnić, czy dziecko kontynuuje naśladowanie. Jeżeli dziecko rzeczywiście jest zainteresowane naśladowaniem, to podsuwamy mu różne proste dźwięki i sprawdzamy, czy dziecko je powtarza.

Ćwiczenie 6

Podrzucamy dziecko siedzące nam na kolanach, cztery razy, mówiąc „bum”, po czym przechylamy je ku podłodze, mówiąc „aaa....” Powtarza-