O W t-jdoui S. J. Ouffy. rArmw.OwArtuU leniu 21UT ISBN »?H< >-#1-15)24-). O by PWN 20)i>
3.2. Chemia samego tlenu — powstawanie i aktywność molekularna ozonu SS
PRZYKŁAD 3.1
Entalpia dysocjacji O.
A// [reakcja (3.1)] = 2A//[w[0(g)] - A//lw[0;(g)]
= 2-249.2-0 = 498.4 kJ mol 1 2
Otrzymany wynik wskazuje, jaka energia jest potrzebna, aby zaszła omawiana reakcja. Wartości entalpii pochodzą z Załącznika B.2.
Aby powstały 2 mole O(g) z 1 mola 02(g), potrzebna jest energia w ilości 498.4 kJ. Długość fali promieniowania, które odpowiada tej wartości energii, została obliczona w następnym przykładzie.
PRZYKŁAD 3.2
Zależność pomiędzy energią a długością fali elektromagnetycznego promieniowania nadfioletowego
. hcN\
A = -
E
6.626 ■ 10-M i - s • 2.998 • 10’ ni • s_l • ID' nm • nr2 - 6.022 • 10” mol-'
498400 J ■ mol-'
a = 240,0 nm
Kncrgia 498,4 kJ • mol 2 jest równoważna energii promieniowania słonecznego o długości fali 240 nm.
Ponieważ występuje odwrotna zależność pomiędzy długością fali promieniowania a jego energią, promieniowanie o długościach lali większych niż 240 nm nic będzie mieć dostatecznie dużej energii, aby spowodować dysocjację cząsteczki ditlcnu. To promieniowanie o większych długościach fali przenika więc przez stratosferę do troposfery
ostatecznie osiąga powierzchnię Ziemi.
Reakcje (3.2) (synteza) i (3.3) (dysocjacja) zachodzą bardzo szybko, a pojedyncze atomy tlenu ulegają szybkiej konwersji w ozon. inną nieparzystą postać tlenu. Jakkolwiek czasy przebywania poszczególnych postaci tlenu jest bardzo krótki, całkowity czas przebywania nieparzystego tlenu jest znacznie dłuższy, rzędu miesięcy łub lat. Wartość A H [reakcja (3.2)] tworzenia się ozonu z atomów tlenu w stanic podstawowym i cząsteczek ditlcnu została obliczona w Przykładzie 3.3.
Reakcja (3.3) pozornie jest odwrotna do reakcji (3.2), ale dokładne jej rozpatrzenie wskazuje, że należy tutaj uwzględnić ważną kwestię. Gdy ozon ulega fotodysocjacji, wówczas zgodnie z teorią zachowania spinu produkty — ditlcn i tlen atomowy — muszą